Lieve vrienden,
Gisteren reden we even naar Amsterdam, om te deli-shoppen.
Zo eens in de paar weken rijden we naar de Rivierenbuurt om daar, bij mijn oude vertrouwde winkels wat inkopen te doen. Heerlijke dingen, die je alleen in Amsterdam kunt kopen.
En dan rijd je de snelweg op en slaat stijl achterover van de drukte.
Het virus is dood , lang leve het virus...
Er mag meer, dus men doet meer. Zonder te denken, dat het virus keihard terug kan slaan.
De grenzen zijn geopend voor onze buurlanden en die maken daar dankbaar gebruik van.
Sie fahren direkt an die Küste.
Maar ook de andere kant op. De Nederlanders met de sleurhutten. Ach, ach, denk ik dan, wat moet je nou op die camping? Misschien zelfs in Italië?
Nou, ik krijg filmpjes van ons favoriete hotel in Italië. Daar lopen de kelners met mondkapjes op. Leuk! Gezellig!
Vakantie. Maar dat is dan ook een mooi hotel.
Iemand nog naar Texel, dit weekend?
Nou, dat wordt in de rij wachten hoor. We stonden gisteren weer eens in een heuse file.
Van manlief hoorde ik, dat er ook gisteren, een wetsvoorstel ingediend is, om zelfs achter de voordeur van mensen, te controleren op samenscholing.
Echt waar.
Ja, dat komt natuurlijk omdat ze denken dat het virus, dat weg is, verstoppertje speelt. Dus gaan de controleurs het virus zoeken. Acht, negen, tien, .... wie niet weg is, is gezien. Ik kom!!!!!
Die boete van €4000.- vind ik terecht.
Lieve mensen, het is nog niet normaal en het wordt niet meer normaal. Dus dan straks niet zeuren over een nieuwe uitbraak hè.!!
Maar ja, dezelfde eigenwijzen, die bij de aanvang van de lockdown zeiden: “Ik ben niet bang, ik ga toch”, lopen nu weer met de bekende rol onder de arm naar het onaangenaam riekende campingtoilet.
Heerlijk, zo gemist.
Het geluid van de plons van de buurman, herkend aan z’n teenslippers, die onder de halve deur uitkomen en de rukwinden van de elegante buurvrouw met haar blingbling slippers. Jaha. Ook te zien.
En dan de meur!!!!
Mag ik alsjeblieft nog tot september in eigen huis en tuin blijven?
Ik hoef niet weg en wil niet.
Maar wat ik zeker niet wil, is door al die drammerige rollentransporteurs de pijp aan Maarten te moeten geven.
Maarten kan van alles van me krijgen, maar niet m’n pijp.
Met zorgelijke groet,
Rietje Stelder
Geen opmerkingen:
Een reactie posten