Lieve vrienden,
Gisteren schreef ik mijn honderdste lariekoekje. Dat hebben we gevierd.
Zoals ik al zei, feestjes vier ik met taart en bubbels.
Hoe kom ik nou toch aan de titel lariekoekjes?
Nou, lariekoek betekent in het Nederlands “onzin”.
Ik gaf mijn verhaaltjes deze naam, niet omdat het allemaal onzinverhalen zijn, want eigenlijk vertel ik mijn levensverhalen, over mijn belevenissen en mijn gevoelens. Soms schrijf ik over interessante weetjes.
Ook is la-Rie-koek een verwijzing naar mijn naam Rietje, en ik schrijf het meestal onder het genot van een kop koffie. En zo worden ze ook gelezen. Vaak bij een kopje koffie. Heerlijk om te doen vind ik het.
Maar een lariekoek is koek die echt bestaat.
Lariekoek is een gerecht uit Gelderland en wordt gemaakt van biest en basterdsuiker. Biest? Ja, biest!
Wat is nou toch biest?
Biest is de eerste melk, die een zoogdier aanmaakt na de bevalling.
Bij mij is vooral de biest van koeien bekend.
Mijn grootouders van moeders kant hadden koeien.
Ook een oom en tante in Beverwijk hadden koeien.
Als er een kalf geboren was, mocht ik altijd van de biest drinken, of anders gewoon verse warme melk (met vel) Toen vond ik het heerlijk, nu griezel ik ervan.
Om lariekoek te maken, hoef je alleen maar twee liter biest in een schaal in de oven te laten stollen. Als het opgestijfd is, bestrooi je het met bruine basterdsuiker.
Smullen???
Geen idee.
Nu even niet, in ieder geval.
Ik laat dit rondje aan me voorbijgaan.
Voor mij geen lariekoek.
Niet om te eten hoor.
Ik schrijf ze wel en nog altijd met heel veel plezier!
Met plezierige groet,
Rietje Stelder
Geen opmerkingen:
Een reactie posten