Lieve vrienden,
Omdat het wat betreft het seizoen nog net kan, wil ik graag een gedicht met jullie delen van Jacques en Richarda Roosebrand van restaurant
“Les Quatre Canetons”
Een vriendin deelde het met mij en ik vond het te leuk, om niet naar jullie door te sturen
“Aspergelief, aspergeleed...”
Ik lig met jou in hetzelfde bed,
wij slapen wel rechtop,
jij steekt er net iets bovenuit,
nog net geen blauwe kop.
Stapel ben ik op jouw lijf,
dat mag je nu best weten,
ik vind je echt een reuze wijf,
gewoon om op te vreten.
Ik droom de hele lange nacht
aan een stuk door van jou,
ik zie een maagdelijk witte bruid,
klaar voor de ondertrouw.
Maar dan wordt plots die droom verstoord,
van schrik staan we stokstijf,
het gebeurt op klaar verlichte dag,
een mes gaat in ons lijf.
We worden in een kist gelegd,
en snel daarna gewassen,
mijn rug is krom, de jouwe recht,
jij bent van eerste klasse.
Nog even zijn wij bij elkaar,
daarna zal het nooit meer lukken,
want jij gaat naar het buitenland
en ik kom bij de stukken.
Met hoopvolle groet,
Rietje Stelder
Geen opmerkingen:
Een reactie posten