Lieve vrienden,
Gisteren sprak ik met een echte tuinliefhebster.
Denk nou niet hele grote tuin, met grote bomen enz. Gewoon een tuintje dat met liefde verzorgd wordt.
Zij is tuinliefhebster en dierenliefhebster.
Ze vermeerdert haar eigen planten, kortom gewoon gezellig.
Ze heeft in haar tuin een vijver met vissen en ze heeft vier kippen, die rondscharrelen en alleen een nachthok hebben.
Toen we elkaar enkele dagen geleden spraken, appte ze me later, dat ze me niet verteld had dat ze oesters voor de vijver gekocht had. Hè????
Ik vertelde over de Salamanders en kikkers in mijn vijver. Zij wilde ook wel salamanders.
Vandaag spraken we elkaar opnieuw en ze vertelde dat ze de oesters in de vijver gedaan.
Je kunt ze niet eten, die oesters. Dat vroeg ik natuurlijk. Stom!!!! Want ik houd zo van de zilte smaak van de oesters. Zilt Rie, Zilt!!!!!
Heerlijk. Beetje vinaigrette, uitje... maar ik dwaal af.
Ze heeft de oesters online besteld. Ik geloofde mijn oren niet.
Met een kletsnatte krant in een doosje, zoals van de Chinees, plastic eromheen en huppakee, met de post. Hoe is het mogelijk hè.
Die oesters zijn dol op draadalg. Dat werd niet tegen dovemans oren gezegd, want die rommel zit bij bossen, ook in onze vijver. Het zal echter wel een te dure bedoening worden om dat met oesters te lijf te gaan. Vijver te groot.
Ik wilde ook al eens Grondels aanschaffen. Deze vissen maken de wand van de vijver schoon, had ik me laten vertellen. Maar dat is niet waar!!!!!Ze hebben hun bek op hun buik.
Inmiddels weet ik, dat ik de salamanders kan verwennen en lokken met watervlooien en ze zich dan zo senang voelen dat ze zich vermeerderen. Dus als ik er meer heb, nee geen vlooien maar Salamanders, krijgt zij er een paar. Dat wordt nog wat, het vangen.
Ooit zetten wij de kikkerdril uit onze vijver uit in Scheybeek. We hadden altijd zoveel kleine kikkertjes, dat de maaimachine wel een gehaktmolen leek. Gruwelijk hè? Vonden we zelf ook.
Nu hebben nooit meer dril. Ze hebben een andere speeltuin gezocht, die kikkers.
Het was een gezellig praatje. Niet over koetjes en kalfjes, maar over oesters en kippen.
Ooit wilde ik ook kippen. Uiteindelijk niet gedaan, dus geen Wyandottes, zwarte met witte spikkels in mijn tuin. Vanwege de muizen. Daar ben ik toch zo bang voor en vies van….
Nu hebben de buren kippen en ik de muizen. Brrrrr.
De kippen van vriendin zijn broeds, vertelde zij.
Ik heb geen verstand van kippen, dus ze vertelde mij, dat ze dan constant op de eieren zitten en geen eieren leggen.
Ze had nesten in het nachthok gelegd met kunsteieren erin.
Kunsteieren? Vroeg ik verbaasd. Ja hoor.
Met m’n domme hoofd vroeg ik waarom ze niet op hun eigen eieren zaten. Nou ze zitten er te lang op en aangezien er geen haan is, gebeurt er niets mee. Ze worden te warm en gaan stinken.
Waarnaar????
Nou, naar rotte eieren natuurlijk.
De natuur kun je beduvelen, met kunsteieren en door het verplaatsen van kikkervisjes.
En mij ook.
Ik geloof alles.
Kunsteieren......! Geweldig.
Het was een leerzaam gesprek en nog gezellig ook.
Met hoopvolle groet,
Rietje Stelder
Geen opmerkingen:
Een reactie posten