Kattenbak

Lieve vrienden, 

Een poosje terug vertelde ik over mijn K3 Merel (Barbie Girl is van Aqua, ik weet het) in mijn tuin. 

Hij woont hier. We horen hem nog steeds hetzelfde liedje fluiten. Als je die melodietjes eenmaal gehoord hebt, kun je het niet, niet horen. 

Het is toch echt genieten hoor, die tuin van ons. Een beetje wild, maar binnen de perken. Overdekt zei een vriendin eens. 

Niets moet, alles mag. 

Hoewel, de buurtkatten???? 

We hebben in de afgelopen 32 jaar twee honden gehad van het ras kattenmepper, dus hadden daar nooit last van. Ik hou sowieso niet meer zo van katten. 

We hebben er ooit twee gehad. Na elkaar. Beide katten zijn door een aanrijding om het leven gekomen. Botsing tussen auto en kat: auto wint altijd. 

Dat wilde ik nooit meer meemaken. Dus geen katten meer. 

Op een dag las ik een artikeltje over de manier van wassen van de kat. Proper beestje hoor. 

Neem het beeld in je gedachten: kat gaat op de bak, kat likt aan z’n achterste om te reinigen (kijk eens naar een kattentong), kat likt aan z’n pootje (schattig gezicht, maar nu komt het), kat wast z’n koppie met het pootje. 

Smeerpijperij van het zuiverste soort. 

Heb je het beeld nog? 

Goed. Kat springt op kastje, naast jouw stoel. Heee, lieverd!!!

Je kroelt de kat over z’n koppie. Denk Covid, handen wassen, ontsmetten, enz. 

Wat heb je nu aan je handen, behalve kattenharen??? Juist!!!

Kat springt op aanrecht. Heeft zich net gewassen, want dat heldere beestje doet niet anders. Mag niet op het aanrecht, doet het toch als je niet kijkt. Een kat hè. 

Je legt je stukje vlees op het schone aanrecht... (dat dacht je tenminste) Op een bordje leggen!!!! 

Dus voor mij geen kat meer. 

Een hond is ook een vetjurk. Ligt buiten overal in te rollen, vreet van alles, maar wordt dan bij thuiskomst in bad gedaan. Tenminste, bij mijn wel. 

We wilden na het overlijden van onze laatste kattenmepper zelf geen hond meer. Te veel gebonden, enzovoort. 

Nog vijftien jaar een hond? Dan zijn we 85. Manlief kan nog hele einden wandelen met de hond, ik niet. 

Maar eerlijk gezegd, we misten een hondenbeest in huis. 

Nu komt onze kleinhond, regelmatig, als de kinderen werken. 

Binnen is ze heel rustig. Ze luistert goed en komt af en toe een speeltje brengen of heeft een vechtpartij met haar pluchen krokodil. 

Maar dan buiten.... Vogels horen in de lucht en blaadjes aan de bomen. Iedere vlinder wordt opgemerkt. 

Je moet haar in de gaten houden, want voordat je het weet zit ze achter de Rododendrons. Als ze daarachter vandaan komt en je denkt dat ze op een stokje kluift…. Echt niet. 

Trek je latex handschoenen maar aan en maak het bad in de bijkeuken vast klaar. 

Al een idee waar ze was? 

De kattenbak van de buurtkatten!!!!!

Getverdegetver. Zo vies. 

Het is ook altijd hetzelfde liedje met die katten. 

Doe mij dan maar het liedje van de K3 Merel. 

Mama se, mama sa. I am a Barbie Girl….

Met hoopvolle (klinkt opeens ook anders) groet,

Rietje Stelder