Onderwijs

Lieve vrienden, 

Vroeger was ik goed in rekenen. Hoofdrekenen, redactiesommen, enz. 

Het ging me makkelijk af. En nog steeds gaat het hoofdrekenen goed. 

Soms, als ik ergens bij een kassa sta, hoor ik met verbijstering een caissière zeggen, dat ze niet weet hoeveel ze terug moet geven. Meestal rekent de kassa dat al uit, maar een enkele keer is er in een winkel nog een kassa, waar het bedrag van teruggave niet op staat en dan weten ze het niet....

Jeetje, en dan wordt het onderwijs ook steeds beroerder. Wat zou hier voor een type werknemer uit voortkomen, vraag ik me dan af. 

Want daarvoor ga je toch naar school, om je zodanig te ontwikkelen, dat je je eigen brood kunt verdienen. 

Dan lees ik, dat ouders stampij maken over het schooladvies. 

De kleine prins of prinses moet hoger, meer, beter. 

Lastig hoor. 

Maar ook de leraar, want een kleuterjuf heet tegenwoordig leraar of docent, weet het zelf dikwijls niet. 

Ik was zelf altijd erg goed in talen, maar bij het laatste groene boekje is bij mij het licht uitgegaan. 

Een paddestoel is opeens een paddenstoel en een pannekoek een pannenkoek. 

Ik heb geen zin meer om me daarin te verdiepen. 

Ook het streepje tussen twee woorden. Moeilijk, moeilijk. 

Gelukkig hebben we dan de alleswetende goocheldoos. 

Je wijst ernaar met je wijsvingerstokje en ja hoor, daar staat de juiste spelling. 

Ook de spellingscontrole op de computer is geweldig, maar houd deze vreemdeling in de gaten. Lees na, wat je schreef!

Een poosje terug had ik een woord getypt, blijkt er in plaats van dat woord ‘visvereniging’ geschreven te zijn. 

Nou, dat was toch echt niet de bedoeling. 

In ieder geval, zou ik het gewoon moeten weten. Uit het hoofd. Maar ik heb er geen zin meer in. Echt niet. 

Waarschijnlijk hebben de scholieren dat al helemaal niet. Die hebben veelal zin in hele andere dingen. 

Dus het spellen en rekenen komt gewoon uit de computer. 

Ik denk dat ik maar een inburgeringscursus ga volgen. 

Ik ken kinderen, maar ook journalisten van buitenlandse afkomst, die zulk een hoogstaand Nederlands spreken, dat prinses Beatrix er een cursus voor zou moeten volgen om het te evenaren. 

Ooit hoorde ik prinses Petra, die daarna door het leven ging met de naam Laurentien, in een televisie-interview zeggen, dat ze zich geëngageerd had. 

Toen dacht ik: Meisje, douze points, maar ik zou toch een andere woordkeuze gemaakt hebben. 

Maar ach, haar schoonfamilie vond het prachtig en haar kinderen gebruiken normale taal en vloggen zelfs, dus is deze geëngageerde dame er toch in geslaagd om het goed te doen. 

Maar zou ze misschien thuis af en toe gewoon plat Haags spreken? Dat lijkt mij leuk. 

Maar nog even over dat rekenen van mij. Afgelopen weekend kreeg ik een reken-rebus, voor mijn neus. De opdrachtgever wist het juiste antwoord. Als ik het juiste antwoord gaf, dan zou dat verdwijnen en zou ik een berichtje krijgen dat ik het goed beantwoord had. 

Nou, om kwart voor twaalf ‘s avonds gooide ik mijn telefoon door de kamer en stuurde ik het naar mijn schoondochter. Zij stuurde mij binnen vijf minuten het juiste antwoord, met uitleg. 

Ja, dat was goed. Uiteraard......

De volgende dag heb ik manlief en nog enkele families tot wanhoop gedreven met de opdracht. 

Mooi voor een stormachtige zondagmiddag. Maar het juiste antwoord?? 

Daarvoor moet je ‘Anders begaafd’ zijn. 

Met vriendelijke groet, 

Rietje