Lieve vrienden,
Gisteren maakten we een Noord-Hollands toertochtje met de Oldtimer.
Gewoon zomaar, voor de leuk.
We reden richting de Beemster over binnenwegen.
Het verbaast me niets, dat het virus weer oplaait.
Langs terrassen rijdend, zag ik hoe druk het overal was. Echt.
Hoezo anderhalve meter?
Lekker hutjemutje. Het is toch buiten? Nou, met zo een afdak erboven is niet helemaal buiten hoor.
We reden richting Middenbeemster en ik genoot van de prachtige boerderijen en zo hier en daar wat jongvee. Kalveren, veulentjes....
Altijd aandoenlijk.
In meerdere tuinen wapperde zowaar de regenboogvlag vanwege de pride.
En toen zag ik op een gevel
“Fugit Hora” staan, de tijd vliegt.
Meteen gingen mijn gedachten naar de Netflix serie, die wij volgen, waarin een moeder gechanteerd wordt, omdat ze een relatie met een vrouw heeft. Ze moet haar ontslag aanvaarden om niet uit de ouderlijke macht ontzet te worden.
Ja, de tijd vliegt.
Gelukkig meestal de goede kant op. Hoewel?
Toen we nog in het landelijke dorp met alle schoonheid, die je je kunt bedenken reden, doemde er zomaar uit het niets een grote nieuwbouwwijk op.
De meest wanstaltige moderne huizen stonden daar dicht op elkaar gebouwd.
Zo jammer. Het landelijke was meteen weg. Alsof er een streep getrokken was in de tijd.
Ik vroeg me af, wie daar nou toestemming voor gegeven heeft.
In ieder geval iemand, die niets op z’n gevel heeft staan.
Of hooguit: “De boot is betaald”, zoals “De Verleiders” riepen.
Hoewel het misschien minder comfortabel is, geef ik toch echt de voorkeur aan de charme van echte oude huizen. Niet dat nagemaakte met van alles dat oud moet lijken en ernaast een huis dat superstrak modern is.
Een oud huis met hier en daar een scheve dakpan en een verweerde goot, maar in ieder geval een huis, dat past in de landelijke omgeving of in een statige oude wijk.
Een huis dat geen deel uitmaakt van de moderne eenheidsworst en waar de tijd een beetje stil heeft gestaan.
Met een pannetje soep op de stoof en iedere morgen een vers eitje uit het hok.
Fugit Hora......
Met landelijke groet,
Rietje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten