Lieve vrienden,
Zoals jullie weten, kijken wij graag naar Netflix. Alleen ‘s avonds.
We kijken momenteel naar een Scandinavische politie serie.
Vier delen van 10 afleveringen.
Zo gek, we beginnen aan deel drie en ik ben me al de hele dag aan het afvragen hoe het nu verder gaat. Bepaalde personages gaan in je hoofd zitten en het lijkt wel of je een beetje van ze gaat houden.
Dat vind ik toch zo apart van tv series. Ze zijn van invloed op jouw gevoelens.
Soms wil je zelfs iets, wat een acteur of actrice ook doet.
Een bepaald beroep, ofzo.
Ik ken iemand die het beroep koos van zijn favoriete acteur.
De serie gaf de doorslag aan zijn keuze.
Dat is toch apart.
Omdat de programma’s bij de publieke omroep, niet geheel in onze kleur zijn, kijken we dus naar series, die we zelf kiezen.
We willen ons niet laten beïnvloeden door meningen van mensen, die heel anders over hedendaagse zaken denken dan wij.
Dus Netflix. Bron.
Een geweldige serie, maar wat moeten we nou als het naar afloopt. Want ik was bij het zien van de laatste beelden in shock.
Tsja, de invloed van tv.
Ik heb er nooit bij stilgestaan dat de personages in een serie onder m’n huid zouden kruipen.
Ben ik nu verslaafd? Geen idee.
Maar ik weet wel dat ik na afloop van elke serie toch even af moet kicken.
Voorlopig kijk ik uit naar de nieuwe aflevering van de serie van nu. Want het is spannend, heel spannend!
Een groet met vierkante ogen,
Rietje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten