Lieve vrienden,
Zomaar een fysieke off dag, gisteren. Na het pijnlijke opstaan en het ontbijt, ben ik op de weegschaal gaan staan. Gewoon weer aangekomen. Zo waardeloos. The story of my life. En nu volhouden. Dat is de kunst. Pffff. Op het stukje van gisteren over dementie kreeg ik bijzondere reacties. Wel allemaal positief. Iedereen lijkt er toch in meer of mindere mate mee te maken te krijgen. Zo akelig.
Er werd een pakketje bezorgd, met daarin iets leuks dat ik eergisteren besteld had. Want toen bedacht ik, dat ik in een decoratiekistje, iets in een cognackleur heel mooi zou vinden.
En dan komt toch het gewenste prompt op een foto via Instagram langs.
Ik heb het meteen besteld en het is precies zoals ik bedoelde. Bovendien staat ook nog eens heel leuk. Gewoon een kwastje aan een bal, maar toch......Blij mee!
Zou meneer Zuckerberg ook al gedachten kunnen lezen? Want dat soort dingen begrijp ik niet hoor. Ik heb niets opgezocht, niets geliket. Gewoon er alleen maar aan gedacht en dan staat het voor je neus op een plaatje. Een cognackleurige sierkwast.
Na de lunch ging ik mezelf trakteren op een mooi boeket in mijn cognackleurig/ gele vaas. In de bloemenzaak, vertelde mijn bloemenkunstenares, dat ze het zo lief vond, dat een mevrouw vorige week bloemen voor mij bestelde en zei, dat zij iets voor mij moest maken en vast wel wist wat ik mooi vond.
Nou, dat is haar weer prachtig gelukt. Helemaal mijn smaak. Maar dat weet de geefster natuurlijk allang. Ik heb ervan genoten. Nu staat er een vers boeket, gemaakt door mijn bloemenvriendinnetje, op de salontafel. Heerlijk!!!
Was ik nu blij? Zeker wel. Toen mijn vroegere buurmeisje (iets ouder dan ik) die ik ontmoette in de bloemenwinkel, me uitnodigde om koffie te komen drinken en naar haar lift aan de zijkant van haar huis te komen kijken, kon ik mijn tranen nog net bedwingen.
Maar toen mijn bloemenvriendinnetje vroeg, of ik misschien iets alternatiefs wilde proberen vanwege de pijn, kwamen in de auto de tranen. Emotioneel incontinent, noem ik dat.
Het was wel een Off dag, maar het is zo fijn als je merkt, dat mensen, waar je het niet van verwacht, meedenken. Meevoelen en je willen helpen.
En dan realiseer ik me, dat een Off dag, zomaar kan veranderen in een bof dag.
Alleen maar door wat extra liefde en een goed woord van iemand anders. Iemand van wie je het op dat moment niet verwacht. Hoewel, het zijn allebei altijd lieverds hoor.
Maar degene die het allerliefst is voor me, daar ben ik al 45 jaar mee getrouwd.
En als we niet aan het lijnen waren, zouden we er zomaar eens een cognacje op kunnen nemen.
Met liefdevolle groet,
Rietje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten