Lieve vrienden,
Wat is het een prachtig weer op deze heerlijke zondagmiddag.
Wel wat meer wind dan gisteren, maar toch echt genieten in de tuin.
Het lawaai van de gierende motoren op de randweg neem ik voor lief. De motoren zijn in ieder geval weer van stal gehaald. Normaal zitten die motorrijders waarschijnlijk op de camping of aan een biertje op een terras. Maakt me ook niet uit, maar herrie maken ze wel.
Vanmorgen las ik een bemoedigend artikel in het Financieel Dagblad. Daar staan dikwijls betrouwbare wetenschappelijke artikelen in. Het virus schijnt toch gevoelig te zijn voor hogere temperaturen en voor UV straling. Wanneer de temperatuur boven de 8.5 ‘C stijgt, neemt de kans op besmetting af. De optimale besmettingstemperatuur schijnt 8.5’C te zijn. De afgelopen dagen werd het aantal ziekenhuis opnames minder.
Raadseltje: komt dit door het mooie weer of door de maatregelen, waar we ons toch wel goed aan houden?
We zullen het niet weten, vermoed ik.
Terwijl ik door de week velen hoor zeggen, dat ze het huis opruimen en schoonmaken, wat ik overigens maar 1 keer per week doe, zie ik overal stof....
Stof om na te denken, om te schrijven.
Mijn blog levert bijzondere WhatsApp gesprekken en contacten op. Daar ben ik reuze dankbaar voor.
Een vriend stuurt mij via de mail dikwijls z’n dagelijkse overpeinzingen.
Daardoor weet ik, dat ik weer een zielverwant ontmoet heb. Soms gebeurt dat namelijk, weten mijn zielverwanten.
Verder heb ik het via de app gehad over de uitspraak van Nootmuskaat. Dat werd bij ons thuis uitgesproken als Notemeschaat. Ja, ik beken. Zo spreek ik het ook uit. Nog steeds. Heerlijk toch. M’n afkomst zal ik niet verloochenen.
Ik werd geattendeerd op de prachtige rustgevende muziek
van Abel Korzeniowski. Meteen opgezocht via de Sonos en inderdaad. Heerlijke muziek. Komt in mijn afspeellijst.
Mijn lief krijgt de kriebels van dat soort muziek, ik van zijn Blues....
M’n oud-klasgenote waar ik 6 jaar naast zat op de middelbare school heeft over vele zaken dezelfde gedachten als ik. Heerlijk om dit 52 jaar later te constateren. Toen al, nu nog.
De mooiste filmpjes en foto’s krijg ik toegestuurd. Genieten!!!!
Recepten, foelie bij de asperges tijdens het koken...,persoonlijke gesprekken.
Een link naar een filmpje, waarin een kennisje van ons haar ontsnapte schapen naar de trailer laat drijven, door Bordercollies....
Lieve vrienden, hier word ik toch zo blij van. Het maakt dat de dag omvliegt en ik eigenlijk steeds met een reactie bezig ben. Actie, reactie. Woord, wederwoord.
Alles wat mij verteld wordt, waarvan ik nog nooit hoorde, zoek ik op. Zo leer ik van iedereen.
Mensen hebben vaak meer talenten dan ze zelf denken.
Dankbaar ben ik voor alle spontaniteit. Lieve reacties, virtuele knuffels. Zo voel je je nooit eenzaam.
Telefoontjes.... ? Voor mij ook wel belangrijk, maar via WhatsApp en mail kan de ontvanger reageren of kijken, wanneer hij of zij wil.
Denk je nu: “dat heb ik nou nooit” en heb je te weinig contact??
Kun je niet appen, pak de telefoon en bel. Iedereen is nu toch meestal thuis. Beetje rekening houden met etenstijd of “rondje om” tijd.
Gewoon eens spontaan doen, wat wij wensen dat anderen voor ons doen........
Geen contact? Het is aan jou om die contacten te maken.
Overigens heb ik nu contact via de neus. Ergens in de buurt is de BBQ aangestoken en de rook maakt mij benauwd.
Dus ik pak m’n handel en wandel.... naar binnen. De vijf is in de klok, dus tijd voor een slok. We gaan wijnen, wijnen. Proost!
Met hoopvolle groet,
Rietje Stelder
Geen opmerkingen:
Een reactie posten