Lieve vrienden,
Hebben jullie ook zulke gekke dromen?
Sinds we gehoord hebben van de pandemie en alles intelligent gesloten is, we in een anderhalve meter samenleving beland zijn en ik in vrijwillige, weloverwogen quarantaine zit, heb ik ‘s nachts levensechte dromen.
Slapen of waken, geen idee.
Terwijl ik ervan overtuigd ben, dat ik wakker ben en alles echt beleef, droom ik. Onrustige dromen.
Daar raak ik toch behoorlijk van in de war. Heel druk ben ik ‘s nachts. In mijn dromen dan hè.
Het is precies zoals het overdag niet is.
Overdag is er een allesoverheersende rust. Weinig verkeer, stil in de straat. Af en toe een ambulance. Gelukkig was het de laatste dagen prachtig weer, alle knoppen van de struiken en de bomen barsten open....
Normaal noem ik dit ontluiken, maar nu gaat het met een knal.
Gisteren vlogen er zowaar zes vliegtuigen over.
Normaal kan ik ze niet tellen. Nu keek ik ietwat verstoord omhoog, want het lawaai dat ze maakten, verstoorde het vogelconcert in de tuin.
Het leven is heerlijk relaxed op dit moment. Zoals ik al eerder van iemand anders hoorde vandaag, was ik opgelucht toen onze minister-president gisteren zei, dat de intelligente Lock down wat langer duurt, want ik ben er nog niet klaar voor om terug te gaan naar de oude situatie. Hoe erg ik het ook vind voor de gedupeerde ondernemers.
We waren zo druk, leefden ondanks het feit dat we gepensioneerden zijn, met volle agenda’s en opeens is er aan de noodrem getrokken en staat alles stil.
De contacten met familie en vrienden zijn hechter dan ooit. Even bellen, even koffie op afstand, even appen...
Zoon komt al weken met 3 bossen tulpen bij de boodschappen.
Vanmorgen kwam mijn nichtje met verrukkelijke zoute koekjes en bokkenpootjes van onze favoriete Amsterdamse banketbakker. Zij was deze heerlijkheden speciaal voor ons gaan halen, omdat de auto even moest rijden.
Dit soort gebaren van liefde, ontroeren mij.
Wat prijs ik mij gelukkig met mijn naasten. Al zijn we met weinig, de band is hecht. En dat voelt zo goed.
Als mijn nichtje en ik naar onze favoriete Amsterdamse slager gaan, eten we daar een speciaal broodje. Omdat ik wat uitgebakken spekjes over en bewaard had, maakte ik gisteren zelf zo een broodje. Hierbij het recept:
Besmeer een pistoletje of kadetje met truffelmayonaise. Doe daarop een paar plakjes gebraden kipfilet(vleeswaren). Bestrooi met snippertjes uitgebakken spekjes en geroosterde pijnboompitjes. Paar blaadjes Rucola erop en smullen maar.
Met een kopje tomatensoep heb je een heerlijke makkelijke maaltijd.
Smul ze!
Met hoopvolle groet,
Rietje Stelder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten