Lieve vrienden,
In deze Goede week is het overal zo stil in ons land.
In iedere geval stiller dan normaal in de week voorafgaand aan Pasen.
Ons is een halt toegeroepen. We zijn beland in een periode van angst, ziekte, rouw en bezinning.
Bezinning over hoe nu verder. Met de planeet, de mensen, de economie...?
De Goede week is de week van Palmzondag tot Pasen.
Terwijl de vogels luid hun mooiste gezang laten horen, herdenken de Christenen op witte donderdag, het nuttigen van het laatste avondmaal door Jezus, samen met zijn discipelen.
Het laatste avondmaal waarbij Jezus het brood brak en deelde en de beker wijn rond liet gaan onder zijn vrienden. Als symbool voor zijn lichaam, zijn bloed.
Vandaag is het Goede vrijdag. De dag waarop de kruisiging van Jezus wordt herdacht.
De barre tocht die Jezus af moest leggen, het kruis op zijn rug meetorsend, terwijl de straaltjes bloed langs zijn gelaat liepen uit de verwondingen, veroorzaakt door de doornenkroon op z’n hoofd.
Een kroon gevlochten van takken met lange puntige doornen. De hele lange weg over de Via Dolorosa naar de heuvel van Golgotha, waar de kruisiging plaats zou hebben.
Hoe wreed was men? Terwijl de kruistocht al zo zwaar was, moest ook nog deze doornenkroon door hem gedragen worden.
Uit liefde voor zijn naasten onderging Jezus deze lijdensweg.
Corona, Latijn voor kroon.
Een kroon als martelwerktuig.
Is het toeval dat het virus, door z’n stekels Corona genoemd, mensen ernstig ziek maakt over de hele wereld, soms met de dood als gevolg?
En dat dat in ons land juist nu gebeurt?
Het virus vernoemd naar een doornenkroon. Dé doornenkroon….
De Coronacrisis, die in Nederland begon met een uitbraak na het carnaval in Brabant. Het carnaval, eindigend bij Aswoensdag, het begin van de vastenperiode….
Morgen is het stille zaterdag, de laatste dag van de vastenperiode.
De enorme toename van het aantal Corona patiënten in Brabant is deze week fors aan het afnemen.
Zou het zo kunnen zijn, dat het virus, van besmetting tot genezing, net zolang duurt als de Vastentijd, de Quadragesima oftewel de veertigdagentijd?
Mijn motto is altijd, dat toeval niet bestaat.
Hoe moeten wij verder na de Coronacrisis?
Ik denk dat liefde, naastenliefde in ieder geval, zal helpen.
Naastenliefde, die momenteel weer duidelijk zichtbaar is. Naastenliefde die gelukkig nog steeds bestaat.
Wanneer we beginnen met meer liefde voor elkaar, zijn de slachtoffers van het Corona virus misschien niet voor niets gestorven. Dan heeft deze crisis zin gehad. Dan hebben wij als mensheid, een pas op de plaats gemaakt en nederigheid getoond.
Zoals Jezus op Goede vrijdag, stierf uit opoffering voor zijn medemens.
Zou het feest van Pasen, het feest van hoop, dan misschien ook nu het nieuwe begin zijn?
Ik wens u zinvolle Paasdagen!
Met hoopvolle groet,
Rietje Stelder
Geen opmerkingen:
Een reactie posten