Eppo

Lieve vrienden,

Gisteren werd ik al heel vroeg wakker. Er stond iets gezelligs op het programma. 

We waren gisteren het hondendagverblijf voor Eppo, de Bordercolliepup van onze zoon. 

Mijn lief ging gedoucht en aangekleed naar beneden. Ik wachtte tot hij klaar was in de badkamer. 

Beneden hoorde ik de voordeur al dichtgaan. Toen mijn rug een klein beetje meewerkte ging ik ook naar beneden. 

Voor de glazen deuren tussen de kamer en de hal, sprong een harige stuiterbal met vier poten tegelijk de lucht in. De staart zwiepte allen kanten uit. 

De hond van de kinderen was bij ons, omdat ze allebei tegelijk dagdienst hadden. 

Hoe heerlijk is het om weer een jong beest in huis te hebben. Een beest, dat niets anders vraagt dan een bakje voer, water en een beetje aandacht. En natuurlijk af en toe een flinke wandeling. Voor dat laatste heb ik gelukkig mijn lief, want een grote ronde met deze jongedame is niet te doen voor mij. 

De hond is nu een week of zes in de familie en inmiddels 4 maanden oud. 

Behorend tot een ras dat gebruikt wordt om schapen te drijven, heeft ze een tomeloze energie. De Bordercollie staat bekend om de intelligentie en de gehoorzaamheid. Ze worden tegenwoordig ook wel gebruikt als hulphond. 

Deze jongedame gaat naar de training en heeft al zoveel geleerd. Geweldig. 

We wilden zelf geen hond meer, nadat ons eigen hondje het tijdelijke voor het eeuwige verruild had. We hebben alle jaren van ons huwelijk een hond (of twee) gehad. Nu wilden we niet meer zo gebonden zijn en zomaar kunnen zeggen: “kom, we gaan een paar dagen weg”

Maar helaas, dat zit er door de crisis dit jaar niet in voorlopig. 

Zoonlief en vooral de schoondochter wilden heel graag een hond en hadden alles geregeld voor wat betreft de oppas. 

Maar geef dit hondenmens een pup in de armen en ze is verkocht. 

De geur van een pup doet me smelten en meteen is er een soort van verliefdheid. 

Hoezo naar de oppas? Breng maar bij ons....

Echt we waren het niet van plan. 

Gelukkig hebben lief en ik dezelfde passie voor honden. Hij heeft alweer een rondje gelopen en kwam al z’n oude bekenden weer tegen. De pup heeft er een boel 65+vrienden bij. 

De moeder van de pup is de hond van een schrijver, die aan een boek bezig was in een huisje in het bos, samen met z’n drachtige hond. Daar, in het huisje in het bos werd Eppo geboren. Aan de rand van de hei. 

Haar eerste levensweken bracht pup door bij een schrijver......, 

Terwijl ik dit schrijf, is ze heel vast in slaap. 

En zeg nou eerlijk, iets gezelligers dan een warme hondenkop op je voeten, kun je toch niet bedenken? Ik niet tenminste. 

Voor heel weinig krijg je zoveel terug van een hond. 

Het mooiste dat zij kan geven:

Onvoorwaardelijke liefde. 

Met hoopvolle groet,

Rietje Stelder