Zeur Niet!

Lieve vrienden, 

 

Opeens is alles anders. 

Gewoon weer bijna terug bij af. 

De woorden die we op 1 januari om 0.01 uur spraken, zijn wereldwijd zinloos geweest. 

Gelukkig Nieuwjaar, in goede gezondheid. Alles wat wenselijk is.....

 

Gelukkig wisten we het niet. 

Zou ik iets anders gezegd hebben, als ik het geweten had? 

Geen idee. 

 

Want gelukkig ben ik toch gelukkig. Ondanks alle beperkingen van dit moment. Ik ben namelijk altijd gelukkig. Niemand kan mij dat afnemen. 

 

Hoe dat komt? Omdat ik tevreden ben. Met alles wat ik heb of niet heb. 

Ondanks alles wat ik heb meegemaakt. Heb jij iets meegemaakt? Ja! Oh ja? Oh! 

Er zijn mensen die eeuwig ongelukkig zijn, omdat ze ontevreden zijn. 

 

Jaloers op anderen, omdat zij denken iets te missen. 

Mensen die altijd in de slachtofferrol kruipen. 

Mensen, die als ze mijn echte verhaal kennen, niet begrijpen waarom ik toch gelukkig ben. 

 

Weten jullie wat het is? 

Het is je levensinstelling. Toen ik jonger was, was ik een behoorlijke hypochonder. Maar nadat ik vaste klant in het AvL werd, veranderde mijn leven. Ik kreeg er zomaar een andere kijk op. 

Alles bleek opeens een kado te zijn. 

Toen manlief en ik genezen verklaard werden, zag de wereld er mooier uit. 

Oké. Het kwam weer terug, maar toch was alles anders. 

 

De vogels, de bloemen, de bomen, de mensen. 

De kleine dingen in het leven en gelukkig kunnen we ons ook nog wat grotere dingen permitteren. Dat dan weer wel. Maar daar hebben we heel hard voor gewerkt en niet altijd maar gezeurd, dat we geen tijd hadden. Dat was echt wel zomaar we mekkerden een niet over. Dat we elkaar alleen in het weekend zagen? Soit. 

 

Wij genieten tegenwoordig van het leven en waarderen het op een andere manier. 

 

Wij realiseren ons, dat er vaak geen later is. 

Mensen die willen reizen, later, als ze met pensioen zijn. 

Mensen die wel gaan genieten als ze met pensioen zijn. 

Vlak voor hun vijfenzestigste maken ze alles in gereedheid voor het moment waarop het gaat gebeuren. 

En dan…Covid 19!!!!!

Festiviteiten worden gecanceld en daar zit je dan. 

Zuur te wezen omdat niet alles mag. 

In het voorjaar ging het nog, want toen was het nog mooi weer. 

Maar terwijl de regen met bakken uit de lucht komt vallen, is het helemaal niet leuk. 

 

Begint het gezeur over wat er allemaal niet kan. 

 

Pfff. Denk nou een keer aan alles wat wel kan! 

 

Pim Fortuin zei het al tegen een verslaggeefster: Mens, ga koken! 

Dat was weliswaar in een heel andere context, maar hij bedoelde hetzelfde. 

 

Opeens is alles anders. 

 

Probeer daar eens van te maken: Opeens wordt alles anders. 

 

Pak het leven bij z’n kladden. Ga thuis iets leuks doen. Desnoods iets niet leuks, zoals ramen lappen. 

 

Zet gewoon het liedje van Connie Stuart op en blèr het luidkeels mee, want van zingen word je blij. 

 

Maar zeur niet, zeur niet, zeur niet!!!

 

Met hoopvolle groet en blijf gezond,

 

Rietje