Lieve vrienden,
Vroeger ging ik met mijn moeder vaak winkelen in de Kalverstraat en in de Bijenkorf.
Daar waren toen nog prachtige zaken. Krause en Vogelzang, Gerzon, Maison de Vries, Lampe...
Altijd hoorde daar een gezellige lunch bij, of koffie met een taartje of poffertjes.
De tearoom van de Bijenkorf lag goed, voor wat betreft warme chocolademelk.
Mijn moeder poetste dan mijn gezicht schoon met een zakdoekje met een beetje spuug erop. Vieze varkens worden niet vet, zei ze altijd. Ach de hygiëne vroeger was zo anders dan nu.
In de Kalverstraat was een hele grote tearoom, voor deftige dames, Formosa genaamd.
Daar ging je naar binnen, in de Kalverstraat en naar buiten op het Spui.
De zaak maakte als het ware een hoek en in de ruimte op de hoek zat Fokke en Meltzer. Wat een prachtige serviezen verkochten ze daar. Ik heb er nog wel het één en ander van in de kast.
Naar Formosa ging je om gezien te worden. Mijn moeder zag er altijd uit om door een ringetje te halen en als ik erop terugkijk was ik een soort accessoire van mijn moeder. Onze poedel aan een bijpassend riempje, maakte het plaatje compleet.
We werden altijd bekeken, je voelde de blikken en dan smoesden de dames aan de tafeltjes langs de kanten, achter hun hand.
Maar als ik nu op internet zoek, lees ik dat de deftige dames daar, jonge jongens voor enkele uren vertier zochten. Dus blijkt maar weer, niet alles is wat het lijkt. Zeker niet in de ogen van een jong meisje.
Het doet mij altijd denken aan de tearoom tango van Wim Sonneveld.
"Toen ik jou de roze tearoom langzaam binnenschrijden zag, met je kaalgevreten bontjas en je arrogante lach…"
Formosa werd in 1969 gesloten.
Gek, dat ik dat nog weet en dan ook meteen dat liedje erbij. Rietje met haar liedje, daar hield ik ooit een praatje over bij mijn vereniging.
Poffertjes aten we altijd bij de Vami in de Kalverstraat. Nadat we naar de matinee geweest waren in Tuschinski met in de pauze een optreden van een man met een Hammondorgel. Na de collecte voor het BIO-vakantieoord.
Wat was het toch allemaal anders vroeger. Wat hebben mijn ouders veel gedaan met mij.
Ik heb zoveel mooie herinneringen.
Ook hele nare herinneringen, maar die bedek ik met die mooie herinneringen.
Ik weet welke herinneringen in de meerderheid waren, maar de nare heb ik geblokt. Ik laat ze niet toe.
Weg!!!Ksjt!!!
Ik denk aan iets moois en zie ons samen door de stad lopen.
Mijn moeder, de hond en ik.
Hand in hand in een gelukkig moment, stapje voor stapje op weg naar de toekomst.
De toekomst waarin ik het vanaf mijn dertigste zonder ouders moest doen.
Met hoopvolle groet en blijf gezond,
Rietje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten