Lieve vrienden,
Zijn jullie ook piekeraars?
Na jaren weet ik dat het niks helpt. Manlief zei altijd: Kun je het nu oplossen? Uhhh, nee.
Nou ga dan slapen. En dat werkt.
Als ik eens wakker lig, wat echt hoogstzelden gebeurt, stel ik mezelf die vraag. En weg ben ik.
Want tegen beter weten in proberen iets in je hoofd op te lossen, is absoluut zinloos.
Maar als ik boos ben, terwijl ik probeer te slapen, kan ik er beter even uit gaan.
Momenteel heeft één vriendinnetje COVID-19 en een ander net een hele zware operatie gehad.
Dan maak ik me zomaar zorgen over deze stoere meiden.
Van de Covid patiënte weet ik dat ze net zo bang is voor het virus, als ik.
Ze heeft ook van alles vermeden om het niet te krijgen en toch.....verdorie!!!!
De andere patiënt ligt in het ziekenhuis en moet nog even blijven.
Ze is in goede handen en af en toe voel ik haar angst.
Toch kan ik dit ook weer van me afzetten.
Piekeren is geestelijk ronddwalen om iets, dat je niet los wilt laten.
En het is verschrikkelijk als je dat niet kunt.
Als je je zorgen moet maken over de baan van de kinderen of over ouders in het verzorgingshuis. Over mijn schoonmoeder hoef ik me geen zorgen te maken.
Ze slaapt veel en krijgt niet zoveel mee van wat er aan de hand is in de wereld.
Dus zal ik er ook maar niet van wakker te liggen. Doet zij ook niet.
Gelukkig doe ik alleen maar dingen waar ik gelukkig van word.
En als ik het even niet meer weet, sla ik een keeromweg in en bekijk het nog eens van de andere kant. Want ook daar is het gras niet altijd groen.
Met hoopvolle groet en blijf gezond,
Rietje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten