Vinnik

Lieve vrienden, 

We worden steeds weer met onze neus op de feiten gedrukt door de Corona crisis. 

Alles is verplicht anders, maar is dat erg? 

Eigenlijk vinnik dat helemaal niet erg. 

Heerlijk, geen handen schudden, niet door iedereen begroet worden met drie zoenen (en dan zo een onsmakelijk kloddertje uit iemands mondhoek op je wang voelen). 

Nee, alles even extra schoonmaken. Eindelijk. 

Lekker flesje ontsmettingsgel op een toonbank. In je tas, in de auto, in je zak. Gelletje? Graag!

Niet met meer dan drie naar binnen bij de slager. 

Als ik denk aan troedelige handdoekjes en een goor stukje zeep met van die grauwe groefjes erin, bij een fonteintje....... ga ik bijna over m’n nek. Ja echt hoor, ze bestaan nog, die toiletten. Zelfs nog met stortbak. 

Vroeger werd gezegd, dat fonteintje in het toilet kan er wel uit. Dat geeft alleen extra schoonmaakwerk en niemand gebruikt het. Ik was m’n handen wel in de keuken....... 

Ieeeeeeuw jakkes. De doorspoel knop, de deurklinken, keukenkraan.... Iedereen die daar nu nog niet van doordrongen is, heeft de afgelopen 8 weken onder een steen gelegen. 

Ik ken de mensen, alles moet keurig zijn. Rechte stapeltjes in de kasten, alles glimmend. Maar bij het toilet hangt zoiets smerigs. Ik hoor het ze zeggen, de Vinniks (zie YouTube, Lenette van Dongen, Vinnik): 

“Helemaal niet nodig, vinnik!”

Overigens ben ik erop gaan letten, hoe vaak ik zelf “vinnik” zeg en ik moet me schamen. Echt ik ben ook een vinnik, maar dan niet met zo een rok of van die schoenen. Een milde vinnik. Nee geen blinde vink. Dat is heeeeel iets anders. Ennuh, ik zie altijd alles. 

Dat betekent echter niet, dat ik er altijd iets van zeg. Dat doet de echte vinnik wel. Overal en op iedereen commentaar leveren. 

Maar ik ben helemaal afgedwaald. Herkent de vinnik zich hierin? Niet meer doen. Slik het in. Hou het voor je. Je weet het beter, maar er wordt om je gelachen! Echt waar!

Vrijheid van meningsuiting. Ik moest dit even zeggen. 

Alles is verplicht anders. Geen vakantie gepland, niet naar de camping, niet naar de kapper, niet uit eten, niet op reis. Mond houden! 

Niet samen naar de supermarkt. Een van beiden moet buiten wachten. Dus dat wordt telefonisch overleg tussen de supermarkt en de parkeerplaats. “Lieverd, er zijn geen bruine broodjes meer. Mogen het ook witte zijn?” “Nee! We gaan wel naar de bakker”. “Maar die is zo duur.”

Grrrrrr!

Doe normaal, koop lokaal! 

Ik verzin hem ter plekke. Hij is wel aardig, vinnik. 

Dat krijg je als je alweer je 51 e lariekoekje schrijft. Dan schieten er zomaar kreten uit je wijsvinger. Ooit geënquêteerd voor de creatieve reclamebureau jongens? Jazeker! Ze smaken zoals ze kraken! 

Ach wat is het toch heerlijk om deze stukjes te schrijven. Ik geniet er voor de 51e keer van. Jullie niet? 

Niet meer lezen. 

Je moet de groenten van Hak hebben!

Met hoopvolle groet,

Rietje Stelder