Lieve vrienden,
Omdat wij de dame, die ‘s avonds om 7 uur op tv de plek invult van Matthijs, niet zo leuk vinden, kijken wij tegenwoordig naar het programma First Dates.
Tot acht uur, want dan begint het journaal en je moet ons niet uit het normale ritme halen. Erg hè. Zo houden wij het nou eenmaal het langst vol.
First Dates. We zagen het al vaak langskomen bij Pauw. Dat waren dan korte scènes, die wij wel amusant vonden.
Nu is het dus een vast onderdeel van ons dagprogramma geworden.
Dames en heren, die op zoek zijn naar een partner, worden zorgvuldig geselecteerd om een avondje op date te gaan met iemand, die mogelijk bij ze zou kunnen passen.
Je kunt je voor het programma opgeven en dat wordt massaal gedaan.
Jong, oud, hetero, homo....
De kandidaten worden door een ietwat glijerige doch vriendelijke portier ontvangen.
Wat zie je er mooi uit.... Kom je van ver?
Dan mogen ze plaatsnemen aan de bar, waar ze ontvangen en van een drankje voorzien worden door een niet onappetijtelijke barman. Tot m’n verbazing wordt er vaak Ice tea besteld of in het andere uiterste geval slaat men in no time een paar cocktails achterover, alsof het ranja is.
Dan komt de date binnen. Wij zijn al even benieuwd als degene die zit te wachten. Toch denken we steeds aan dat potje en dat dekseltje. Hoe vinden ze ze bij elkaar. Hoe bestaat het. Echt zo goed uitgezocht.
Dan worden ze aan tafel geplaatst en wordt een keuze gemaakt voor het diner. Dat levert dikwijls hilarische momenten op. Zoals een meisje dat steil achteroverslaat, als de jongeman zegt dat hij vegetariër is. Nou, zij niet hoor.
De stellen praten over koetjes en kalfjes en als een meisje vertelt, dat ze graag reist, vraagt de stoere bink tegenover haar: En? Heb je al veel gerezen? ...... ja echt, dat vroeg hij.... Ik heb het zelf gehoord.
Het was zo een leuke jongen met zo een gezellige babbel en zo nerveus, terwijl hij het prototype van de lekkere stapper leek, dat ik het hem meteen weer kon vergeven. De jonge dame was van hetzelfde niveau, maar vond vast van niet. Zij hoefde hem niet. Ze gingen na afloop nog wel even een drankje doen, gewoon effe gezellig de stad in???
Bij de meeste stellen is van emancipatie geen sprake, als het op afrekenen aankomt. Het overgrote deel van de dames, laat de heer alles betalen om hem hierna resoluut een droom armer te maken en hem af te wijzen.
Laatst was er een ouder stel. Mevrouw leefde helemaal op, toen de man vertelde, dat hij een huis in Portugal had. Oh, daar kunnen we fijn samen heen, zei zij. Het lag er zo dik bovenop dat zij een golddigger was, dat hij haar meteen maar uit de droom hielp. Niet zijn type, zei hij. En hij had gelijk.
Maar gisteren werd ik bijna emotioneel, toen twee bejaarde heren elkaar vonden. Je zag de verliefdheid in hun beider ogen. De ene man was vitaal en 74, de ander 84 en zeer slecht ter been.
Ze zagen elkaar helemaal zitten en wij waren daar getuige van. Voor beide mannen was alles perfect en klopte het. Ze kusten elkaar terwijl ze elkaars handen vasthielden. Wat fijn!!! De oudste van de twee moest, bij het verlaten van de zaak ondersteund worden naar zijn rollator, die in de garderobe geparkeerd stond.
Volgens mij leefden ze nog lang en gelukkig.
Zo zie je maar, voor de liefde ben je nooit te oud.
En een mens is nooit te groot om voor zo een programma de neus op te halen.
Met hoopvolle groet,
Rietje Stelder
Geen opmerkingen:
Een reactie posten