Afval Scheiden

Lieve vrienden, 

Eergisteren moesten we een boodschap doen in een naburig dorp. 

Via de doorgaande weg reden we door een ander dorp een poosje achter een vuilniswagen. 

Manlief haalde ooit z’n groot rijbewijs, want hij zei: “Er is altijd werk, al is het achter de vuilniswagen, maar met het groot rijbewijs kan ik tenminste achter het stuur zitten”.

Meneer het Mannetje, stond iedere keer naast de vuilniswagen aanwijzingen te geven. Het was een hoge pief! Veiligheidshelm op, oranje hesje aan en iedere keer maande hij de, achter hem rijdende, auto’s tot stoppen. 

Meneer de Man, die ‘s avonds thuiskomt, z’n dampende voeten, na z’n schoenen net uitgetrapt te hebben, op tafel werpt en uitgeput roept: Vrouw, breng me een biertje. Het was weer druk op de zaak!

“Wij werken voor u, dank voor uw geduld!” stond er achterop de wagen. 

Ja, een verantwoordelijke job heeft deze afvalbegeleidingsmanager. (Scrabble!!!)

Wij hebben in onze woonplaats drie verschillende rolcontainers. Voor het groen, het plastic en het restafval. Zelf scheiden wij nog het papier, dat manlief tot een handzaam pakket bundelt met een touwtje en we scheiden het glas. Loopt aardig op, al die lege waterflessen.......

De groencontainer wordt eens per veertien dagen geleegd, de restcontainer iedere vier weken en de plasticcontainer ook iedere vier weken. 

Het papier, karton en glas brengen we zelf naar een afval inzamel plek. 

Onze zoon woont in dezelfde plaats als wij, maar dan precies aan de andere kant. 

Hij heeft op de hoek van de straat een ondergrondse container, waar behalve glas, alles in gaat. ALLES!!!! Er is ook een groen container, maar omdat bijna alle tuinen dicht gestraat zijn is er weinig groen. Konijnenhok afval, etensresten, groen, kortom alles mag erin. Die containers worden geleegd in eenzelfde vuilniswagen als ons “gescheiden” afval. Gaan ook naar dezelfde verbrander. 

Nou zijn wij behoorlijk netjes met het scheiden, maar soms denk ik weleens: ”ja dáág!” Dan gaat er zomaar iets in een verkeerde bak. Want als je denkt, dat alles op dezelfde hoop belandt, dan ben je weleens ongehoorzaam. 

Nu reden we dus achter, ik zal maar zeggen het kantoor van meneer het Mannetje. De aanwijzert. In dorp H, stonden de grijze restcontainers langs de weg, in dorp C, de groene groencontainers. 

Wie schetst onze verbazing, dat meneer het Mannetje de aanwijzing gaf om in dorp C de inhoud van de groen container, bovenop de inhoud van de restafval container uit dorp H te kieperen. Echt waar, manlief en ik reden er pal achter. 

We zagen het en roken het. Omdat we het roken, maakten we van de eerste de beste gelegenheid gebruik om de vuilniswagen in te halen. 

Het is dat we de afvalbegeleidingsmanager voor vol aanzagen, dus hij zal het wel goed gedaan hebben. Maar persoonlijk zou ik gezworen hebben, dat hij kleurenblind was. Voor een dergelijke verantwoordelijke job, kan kleurenblindheid natuurlijk niet, dus dat zal dan ook zeker niet zo zijn. 

Dus vrouw, geef die man z’n biertje, het was druk op de zaak!

Met hoopvolle groet,

Rietje Stelder