Lieve vrienden,
Gisteren kreeg ik een filmpje van een vriendin.
Zij schreef erbij: uit onze jeugd.
Allemaal foto’s van voorwerpen en televisieprogramma’s uit de zestiger jaren.
Terwijl we nu, uit armoede vreemde amusement programma’s kijken,
vanwege de verschrikkelijke praatprogramma’s met geouweneel over Corona,
denk ik weer even aan vroeger. Aan thuis. Bij mijn ouders.
Goh alweer? Hoor ik jullie denken. Ja, alweer.
Na het warme eten een kopje thee, met een stukje pure chocolade.
Dan de radio aan. De bonte dinsdagavond trein, van de AVRO.
Ik weet het echt nog. Snip en Snap op de radio.
Dit radioprogramma werd uitgezonden tot 1957.
De familie Doorsnee. Dat was een hoorspel.
How do you like, your eggs in the morning. I like them served with a kiss...
“Waar is Jokemein voor d’r ochtendkus?”
Als ik er doorheen praatte kreeg ik steevast te horen: “Hou je smoel, of je gaat naar bed”.
Toen kwam de eerste tv en al snel stond er één bij ons in de voorkamer.
De mooie kamer achter de schuifdeuren.
Een hoge gepolitoerde kast met twee deurtjes, die je om kon klappen naar achteren.
Aan de voorkant zat boven in het beeldscherm, een soort patrijspoort en onderin was stof gespannen met daarachter een luidspreker.
Wat een feest was het.
Eerst zaten we een tijdje naar het testbeeld te kijken en dan kwam er een programma.
Niet iedere dag, ben je gek.
Een paar dagen per week en alleen ‘s avonds.
Op dinsdag een oude film, op donderdag een toneelstuk en
‘s Zaterdags een amusementsprogramma.
Maar één zender en uiteraard in zwart wit.
Stiefbeen, Johnny en Rijk, Pipo de Clown, Swiebertje, Pension Hommeles,
Rudy Carell.
Er was ook een keer een programma, waar de bakker uit Wijk aan Zee aan meedeed.
Met Mies Bouwman. Hij moest deurtjes openen en won een televisie.
Wat een feest was dat.
Dat was toch fantastisch!!!
Toppop kwam pas later, maar wat heb ik ervan genoten.
Met Ad Visser en Penny de Jager.
Nu wil ik die ouwe griezel niet meer zien. Maar toen was het geweldig.
Nu kunnen we dag en nacht de ene ellendige toestand na de andere bekijken.
Geweld, seks en geklets.
De deskundigen struikelen over elkaar heen om hun mening te verkondigen.
En wat hebben ze te vertellen?
Dingen die ze zelf niet eens zeker weten.
Ik kijk wel naar een mooie natuurfilm of één of andere gekke show.
En naar de voetbal natuurlijk.
En straks in december weer de leuke Engelse films met Hugh Grant en Colin Firth.
Al tien keer gezien, maar nog steeds leuk.
Lekker onschuldig met een happy end.
En ze leefden nog lang en gelukkig......
Zou een verhaaltje ooit nog zo eindigen?
Of zou het eindigen met:
Nu gauw slapen, want morgen komt papa met z’n vriendin je om acht uur halen.
Truste, mama heeft nog een Teams vergadering dus ze komt niet als je roept......
Met hoopvolle groet en blijf gezond,
Rietje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten