woensdag 25 november 2020

Hardlopers

Lieve vrienden, 

 

Hardlopers.... vreemde mensen. 

Op de vlucht voor hun eigen gedachten en om de onrust in hun lijf z’n zin te geven, want het is een verslaving. 

 

Wandelaars begrijp ik. Zij genieten van het buiten zijn en de natuur. 

Schieten in de duinen eens een plaatje van een Schotse Hooglander of een Ree en zien de schoonheid van de paddenstoelen. 

 

Maar de hardlopers trekken een idioot pakje aan en rennen volgens hun trainingsschema. 

Vaak dagelijks. Als ze hun doel bereikt hebben, beginnen ze weer van voren af aan. Ze hebben een horloge om de pols, dat hun schema bijhoudt. Af en toe, zie je het rood oplichten tussen horloge en pols. Dan wordt het zuurstofgehalte in het bloed gemeten. 

Dit weet ik, omdat het bij een van mijn naasten gebeurt. 

Altijd op de vlucht, denk ik dan. Waarvoor? 

 

Gedachten. Met het snot voor de ogen rennen ze zich een versuffing. Ze zien niets van de natuur. 

Nemen ze iets mee, voor tijdens het rennen? 

Welnee. Dat is ballast. Waar laat je dat?

 

En toch zijn er hardlopers die een mes meenemen, las ik. 

Hoezo een mes, denk ik dan. 

Nou, als een groot natuurliefhebber snijdt hij zeldzame plantjes af tijdens het rennen. 

En nou kwam er een hondje op hem afgerend en heeft hij Fikkie af willen weren en per ongeluk doodgestoken. 

 

Het baasje van Fikkie is ten einde raad. Wat zeurt dat mens nou? 

Hij was gewoon bang dat dat beest hem aan zou vallen. 

Ja, het was zo een grote gevaarlijke Jack Russel. 

 

Hier gaat bij mij het licht uit. 

Wie neemt een mes mee tijdens het hardlopen? 

Wie ziet zeldzame plantjes staan, door z’n snot? 

Wie weert een hond af met een mes? 

En wie denkt dat zo een klein hondje gevaarlijk is? 

 

Oké, het kan in je kuiten bijten, maar je niet ernstig verwonden. 

Daar is dat hondje veel te klein voor. 

 

Nou ben ik het type mens, dat liever heeft dat in de film de baas doodgaat, dan de hond. Hondenliefhebbers weten wat ik bedoel, maar er blijken in ons land vele mensen boos te zijn op de hardloper. Zodanig, dat hij politiebewaking nodig heeft, z’n baan als ambtenaar bij Natuur en Bos kwijt dreigt te raken en geroyeerd is door z’n hardloopvereniging. 

 

Of dat niet een beetje overtrokken is? 

 

Ik vind dat deze gek flink gestraft moet worden. Want een beest heeft alleen z’n tanden om zich te verdedigen en deze hond heeft zich beslist bedreigd gevoeld. 

 En dat kan ik me helemaal voorstellen. 

Want als ik de hardlopers zie gaan, denk ik: Waarheen? Waarvoor? 

Laat staan wat je denkt als je een hond bent. 

 

Commentaar op m’n verhaaltje? Ga toch fietsen!

 

Met hoopvolle groet en blijf gezond, 

 

Rietje 

 

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten