Spinnen

Lieve vrienden, 

Hoewel de buitentemperatuur anders laat geloven, de lucht stralend blauw is en iedereen nog de zomer in het hoofd heeft, heeft de herfst z’n intrede gedaan. 

Tegenwoordig ben ik ‘s morgens heel vroeg wakker en dan is het nog stikdonker. 

‘s Avonds steek ik de kaarsen al vroeg aan. 

Deze tijd vind ik gezellig. Het heeft iets magisch. 

De verkleurde tuin geurt muffig door het rottende blad. 

Met de herfst en z’n mooie kleuren, komen ook de herfst-insecten. 

Zo noem ik ze tenminste, omdat ze nu in zo grote getale aanwezig zijn. 

Kevertjes en spinnen. 

Spinnen!!!! Ik heb er niks van, maar ze werken wat mij betreft iets te hard aan hun webben. Ze zitten buiten en binnen. 

Op bepaalde plekken in huis wonen al jaren grote dikke spinnen. Ze komen in deze tijd van het jaar tevoorschijn en weven de prachtigste webben. Ware kunstwerken. 

Vliegen- en 

muggenvangers zijn deze voorbeelden van huisvlijt. In de hoeken van de kamer zie ik ze opeens weer hangen. 

Hoe jammer ik het ook vind, ik wil die webben weg hebben uit de kamer. 

Gewapend met de ragebol, loop ik door de kamer. Nou wil dat natuurlijk weer niet erg lukken, want het ruwe stucwerk op de muren zorgt ervoor, dat de slierten met gesponnen draden aan de muur blijven kleven. 

Dan maar een theedoek om de ragebol gebonden. 

Halverwege valt de doek er weer af en neemt daarbij korreltjes stucwerk mee. 

Die liggen nu op de kasten. 

Wat een rotklus!!

En steeds als ik denk dat de webben weg zijn, zie ik weer ragen hangen. 

De grootste spin woont bij de voordeur. 

Daar heeft hij zich jaren geleden gevestigd. 

Prachtig met dauwdruppels, vervelend als je er met je gezicht inloopt. 

Gelukkig ben ik helemaal niet bang voor spinnen. Zal ze ook nooit doodmaken. 

Maar die webben langs m’n gezicht.......?

Ze moesten het verbieden. 

Terwijl ik dit schrijf, zie ik alweer een nieuwe draad hangen. Ik vind het voor nu wel even best. 

Aan degenen die bang zijn voor spinnen zou ik willen zeggen: blijf even weg. 

Over een poosje is het voorbij en verschuilen zij zich weer in naden en kieren, om volgend jaar weer terug te keren. 

Dan hoop ik ze weer te kunnen verjagen met mijn ragebol. 

Of niet.... want waar maak ik me in vredesnaam druk over. 

En gisteren was de nationale spinnentelling. 

Ik heb ze niet geteld!!!

Met hartelijke groet, 

Rietje