Lieve vrienden,
Terwijl ik in de tuinstoel heerlijk van de nazomer zit te genieten, voel ik mij volkomen ontspannen. Heerlijke geuren van bloemen en planten, op weg naar de herfst, prikkelen mijn neus. Bijna bedwelmd herken ik de geur van Lievevrouwebedstro.
Een heerlijke zoete geur, die als één van de eerste geuren in mijn geheugen gegrift is.
Op een zomerse dag ging ik met school naar de kruidentuin van het Amsterdamsche Bos, het Boschplan.
Ons werd verteld over kruiden en de geuren ervan. Van Lievevrouwebedstro kun je theezetten. Het bevordert de slaap, spijsvertering en heeft een ontkrampende werking.
Van de gids in de kruidentuin mocht ik een takje meenemen.
Voorzichtig stopte ik het in een papiertje en nam het mee naar huis.
Eenmaal thuisgekomen liet ik mijn moeder aan het takje ruiken. Ook zij vond de geur heerlijk.
In die tijd, had ik een Herbarium. Ik had een droogpersje voor mijn plantjes en een mooi boekje, waar ik de gedroogde plantjes, blaadjes en bloemetjes in plakte. Ik schreef de datum en de vindplaats erbij. Het boekje was voorzien van een slotje en het sleuteltje lag op een geheim plekje.
Telkens als ik het boekje openmaakte, kwam de geur van mijn geliefde plantje mij tegemoet zweven. Heerlijk vind ik het nog steeds.
Daarom groeit het plantje in mijn tuin. Waar het bij anderen weelderig groeit, is het bij mij een ieniemienie plantje.
Maar ik ruik het vandaag. Om het hoekje weet ik het bloeiende plantje te staan. Het bloeit daar voor mijn plezier.
Om mij terug te brengen in de tijd en als ik me kwaad maak loop ik naar de zolder, doe een lade open en pak mijn herbarium van weleer.
Het takje zit er nog in, vastgemaakt met een klein strookje papier.
En als ik goed snuif, ruik ik het nog.
De zoete geur van Lievevrouwenbedstro brengt mij een zoete herinnering aan een tijd die in mijn gedachten zoet was, maar ongetwijfeld z’n bittere dingen had.
Of zoals een lieve vriendin zei: bitter/zoete herinneringen.
Met geurige groet,
Rietje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten