Lieve vrienden,
En zomaar is Pasen weer voorbij.
De harde wind stuwt de sneeuwvlokken voort en als ik de knoppen niet aan de bomen zou zien, zou ik denken, dat het net Kerst geweest is.
Maar het is echt lente.
Als ik ‘s morgens voor m’n kledingkast sta, heb ik geen idee, wat ik aan zal doen. Heus, twee stellen kleding zou eenvoudiger zijn. Of een uniform. Wat was dat makkelijk. Maar ik bezit meer kleding en draag geen uniform meer.
Mijn hoofd zegt: iets lichts en mijn gevoel zegt: iets warms.
Het wordt iets warms en mijn man vindt mijn kledingkeuze te donker.
De pakjes meneer brengt ‘s middags mijn fantastische panty’s.
Panty’s waarvan voor het eerst in mijn panty dragende leven, het kruis niet tussen de knieën zakt na verloop van tijd.
Panty’s waar ik zo blij mee ben. Gelukkig weer jurken en rokken aan.
Mijn schoonmoeder had gelijk, toen ze zei dat ze medelijden met de mannen had. Medelijden omdat een broek, lang niet zo warm is als een rok met daaronder een panty.
Dus ik ga gewoon weer voor de rokken.
En dan niet met het leuke sneakertje eronder.
Nee, gewoon met m’n heerlijke knielaarzen.
Ik heb in mijn leven vaker laarzen gedragen dan schoenen. Waarom?
Omdat ze niet uitslippen en geen knellende randen hebben.
En als het weer een beetje beter wordt, ga ik van hoge laarzen over op enkellaarzen.
En als het daar te warm voor is, komt er een ballerina. Mooie suède.
Die na jaren en jaren gewoon weer opgeknapt zijn door de schoenmaker en weer mooi en netjes zijn. Ze waren aan de prijs, maar je ziet het eraan af.
Voorjaar. Ik kan niet wachten tot ook de temperaturen weer omhooggaan.
Eindelijk zonder jas naar buiten en vitamine D van het zonnetje krijgen, in plaats van uit een potje.
Echt. Ik kan niet wachten, want ik zit nu met mijn lekkere omslagdoek om mijn duster geslagen.
De wind giert om het huis en de kachel doet zijn best om de temperatuur omhoog te jagen.
Het is voorjaar, maar laat het alsjeblieft als voorjaar voelen.
Met hoopvolle groet en blijf gezond,
Rietje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten