Lieve vrienden,
Vandaag is het veertien februari. Valentijnsdag.
In het jaar 496 na Chr. riep paus Gelasius deze dag uit als dag van de Heilige Valentijn.
Tot die tijd, was het een heidens feest, waarbij de namen van ongehuwde vrouwen in een hoed gedaan werden en mannen, die een vrouw zochten, een naam uit deze hoge hoed mocht halen.
Degene wiens naam op het lootje stond, werd zijn partner.
Zijn Valentijntje, zoals we nu zeggen.
Maar het feest zoals wij het kennen komt van het gedicht “Parliament of Foules” geschreven door Geoffrey Chaucer, in 1332:
*Want dit was op Sint Valentijnsdag, als elke vogel daar zijn maatje komt kiezen*.
Ik hoorde er voor het eerst over, van een vriendin van mijn moeder.
Zij woonde in Californië.
Mijn moeder vond het prachtig en was altijd een beetje pissig, als ze niets kreeg.
Ik hoopte altijd op een kaartje van een stille aanbidder.
Maar ja, bij mij hielden ze gewoon hun mond, durfden het niet of waren er niet.
Later vond ik het steeds gekker worden.
Ik ben niet echt gek op rood en hartjes in een boeket bloemen.
Helemaal niets voor mij.
En mijn man is allesbehalve romantisch en geeft niets om dat soort dingen.
Maar toch, met alle commercie eromheen, raak je een beetje in de stemming.
Een spannend rood setje, zit er echt niet meer in.
Maar opeens kreeg ik een ingeving.
We zijn allebei gek op een garnalencocktail.
Dus als aardigheidje voor mijn Valentijn, staat er vandaag een garnalencocktail op het menu.
Dan nog een heerlijk dessert en we zijn allebei blij.
Ach en misschien doe ik wel knalrode lippenstift op.
Als dat niet romantisch is.......!
Happy Valentines day!!
Met hoopvolle groet en blijf gezond en veilig,
Rietje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten