Cashmere

Lieve vrienden, 

 

“Ik moet jullie ten zeerste adviseren om binnen te blijven”, sprak onze zoon, toen hij om zeven uur de hond kwam brengen. “Het trottoir is niet te doen, zo glad!”

De kou is aan het verdwijnen en de regen bevriest op de ondergrond. IJzel. “Dit wordt een drukke dag op het werk”, sprak hij nog. En weg was hij. Glibberend richting het ziekenhuis….

 

Laat ik vandaag nou net iets geschreven hebben over wol. Wol om je warm te houden. 

Cashmere wol!

 

Afkomstig van de ondervacht van de Cashmere geiten. 

 

Vroeger werd dit uit de vacht gekamd, tegenwoordig wordt het geschoren. 

Dit geitenras leeft in Mongolië en de Himalaya. Maar ook in India, Pakistan en Iran. Om de geit te beschermen tegen de strenge kou, heeft moeder natuur dit ras een extreem fijne vacht toebedeeld. 

 

De ondervacht is donzig en voelt wat vettig aan. Mijn hond had ook zo een warm wolletje onder de ruwe vacht. 

 

Cashmere is het allerfijnste materiaal dat ik ken. 

Zo zacht en warm. Niemand is allergisch voor Cashmere wol. Dat hoorde ik ooit in een Cashmere winkel. 

Daar verkopen ze zelfs Cashmere onderbroeken. De eigenaresse van de winkel vertelde dat mensen van heinde en verre komen voor hun kleding. 

 

Het is kostbaar, maar het allerlekkerste, warmte gevende materiaal. De prijs is mede afhankelijk van het aantal draden, waarmee de wol gesponnen is. 

 

Als je een echte koukleum bent, investeer in een Cashmere pullover. Gewoon op het blote lijf. 

Niets lekkerder. En dan niet gecombineerd met zijde of merinoswol. 

 

Nee, gewoon de echte pure 100 procent. 

 

De dooi heeft zijn intrede gedaan, maar je moet het dak ook niet repareren als het regent. 

 

Gewoon doen. Misschien vind je er nog één in de uitverkoop. 

 

Met hoopvolle groet en blijf gezond, 

 

Rietje