Specht

Lieve vrienden, 

 

De specht zat weer te kloppen op de boomstam. 

Toen ik een foto wilde maken, keek hij mij strak aan. 

Jammer genoeg zat hij half achter een tak verscholen. 

Hij keek me aan of hij zeggen wilde:” Ben ik niet knap?”

 

Zelfs op een paar vierkante meter kun je genieten van de natuur in je eigen tuin, want die boom staat op drie meter afstand van de schuifpui. 

 

Momenteel kom ik weinig van mijn tuinpad af, omdat er een huis naast het aardbeienbed staat, zoals ik al eens vertelde. 

 

Ik heb even geen zin in de afzichtelijke erfafscheiding van de buren. 

Dus als binnenkort onze hovenier weer komt mag hij als eerste wat hoge struiken planten. 

Want jammer blijft het, als je plotseling nieuwe buren hebt met een wansmaak. 

 

Dus dichtmaken die handel. 

 

Voorlopig geniet ik van de vogels dichtbij en als ik de specht zie poseren voor een foto, 

denk ik dat de vogels ook van ons genieten. 

 

We zorgen in ieder geval goed voor ze, zodat we zeker weten dat ze terugkomen. 

 

Terwijl er vorige week nog een pak sneeuw lag, staat de tuin nu vol met bloeiende sneeuwklokjes. 

 De lentebodes bij uitstek. 

Wat eerst een enkel polletje was, is gedeeld. 

Verschillende soorten laten zich zien. 

 

Ook hiervoor hoef ik niet het tuinpad af. 

 

Wat voel ik me een bevoorrecht mens, nu ik zo van deze kleine dingen kan genieten. 

 

Het leven is goed. 

Nu nog een zonnetje. 

 

Met hoopvolle groet en blijf gezond, 

 

Rietje