Wij houden van Oranje

Lieve vrienden, 

 

Goedemorgen allemaal. 

 

Wij houden van oranje…. 

In 1988 kreeg ik tranen in mijn ogen als ik dit lied van Hazes hoorde. 

 

Nu heb ik, voordat het toernooi begonnen is, mijn buik er alweer vol van. 

Ik heb de kanjers van jong oranje zien spelen én de gevierde mannen van het “eerste” zoals ik ze maar zal noemen. Wat een verschil. Iedere voetballiefhebber zal dat beamen. 

 

De gretigheid van de jonkies tegenover het gevierde, blasé gedrag van de “ouderen”. 

Maar ja, de jonkies werden opgegeten met boter en suiker door de Duitsers, in de halve finale. Dus die kunnen naar huis. 

 

Ook is de eerste rel alweer een feit. 

Nu eens vanwege de keepers. 

En dat door een beetje dom gedrag van de bondscoach. 

 

Eerst het één zeggen en dan het ander doen. 

Onze koningin zou zeggen: “Hij was een beetje dom”. 

 

Het spel van het “eerste” was niet om aan te zien. 

Net nog op tijd werd er een gelijkmaker gemaakt. 

Maar tegen Schotland!!!

En dan zijn er mensen die denken dat ze Europees kampioen gaan worden. 

 

Nou ja, je weet het nooit. In 1988 werd de eerste wedstrijd in Keulen ook verloren. 

Wie zat er toen op de tribune??? Ik!!!!!

Zelden zo een kater gehad als na afloop van die wedstrijd. 

 

Nou ja, om de verloren halve finale van mijn eigen club, kan ik nog steeds janken. 

 

Maar het oranjebal barst weer los. Dat willen de middenstanders tenminste.

 

En de Toto. Die hebben een nieuwe “Koning Toto”, met een ééntje hier en een tweetje daar, benoemd. Een oud-voetballer “danst” in de commercial als gabber. 

 

Hakken noemen ze dat. Mijn zoon kon dat heel goed. 

Maar toen ik deze, behoorlijk uit z’n trainingspak knappende oud-voetballer een poging zag doen, begreep ik meteen waarom hij zijn officiële afscheidswedstrijd maar uit blijft stellen. 

 

Conditie gebrek!!! Het, waarschijnlijk heel duur betaalde, reclame-dansje kon hij maar met moeite volbrengen. 

 

Ze hadden net zo goed mij ervoor kunnen vragen. 

Dan was er misschien nog iets te lachen geweest. 

 

Nu keken heel veel mensen naar deze falende man. Ik ook. 

Ik kon wel janken. De rillingen liepen over mijn rug en dat was niet vanwege de emoties, maar van afschuw. 

 

Ik hoop dat het moment komt, waarop we weer van oranje zullen houden. 

Maar zoals het nu gaat, kan het nog even duren. 

 

En lieve vrienden, nog even snel wat Bavaria in huis halen. Want daar krijgen jullie zo een appetijtelijk oranje broekje bij. Heerlijk. Dan krijg je toch gelijk kippenvel of eigenlijk meer een huivering....

 

Met hoopvolle groet en blijf gezond, 

 

Rietje