Lieve vrienden,
Grootmoeder worden. Mooi klinkt dat, Grootmoeder.
Nee, nee, hij is nog niet geboren.
Maar alleen de gedachte geeft mij op dit moment vlinders in de buik.
Zou hij ook bruine ogen hebben, een kuiltje in z’n kin?
Zou hij net zo slim worden als zijn mama en zo lief als zijn papa?
Hoe zal het allemaal gaan? Is de hond wellicht jaloers?
Redden ze het wel, met werk en kind?
Allemaal vragen die binnen zeer korte tijd beantwoord gaan worden.
Ze weten dat ze hier altijd aan kunnen kloppen voor raad en daad.
Toch ben ik bezorgd.
Want ja, een extra mensje, dat wordt snel groot en hoe gaat dat dan allemaal.
Gelukkig is het met de meeste mensen goed gekomen.
Mocht dat niet zo zijn, dan zullen we het moeten accepteren.
En dat is precies waar het om draait in het leven.
Accepteren hoe het is en zal zijn en het met liefde omgeven.
Iedereen weet dat ik bijna niet kan wachten, maar hij is in aantocht.
Hij zal in ieder geval welkom zijn in ons gezin.
We kijken ernaar uit.
Met hoopvolle groet en blijf gezond,
Rietje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten