Lieve vrienden,
Zoals ik laatst al zei, soms is er een reden voor mij om poëtisch te worden.
Dan rollen woorden over mijn wangen …………
Ik steek een kaarsje op voor alle zieke mensen
Gewoon een kaarsje, omdat ik aan ze denk
Ik steek een kaarsje op voor mensen die me lief zijn
Wiens leven zoveel zwaarder is dan ik bedenk
Ik steek een kaarsje op, om hen met een klein lichtje
Op afstand bij te schijnen
tijdens vrees en pijn
Een enge ziekte, die mensen soms kan treffen
Brengt iedereen in disbalans, in lijf en brein
Neem van mij aan, wat je niet doodt maakt je slechts sterker
Je ziet in elke nieuwe dag een godsgeschenk
En lukt het even niet dan mag je schuilen
Mijn deur staat open, omdat ik aan je denk
Ik steek een kaarsje op voor alle zieke mensen
Gewoon een kaarsje
omdat ik om ze geef…..
Die kaars voor hen, blijft in mijn hart voortdurend branden
Een kleine vlam, die niet meer dooft zolang ik leef
En denk je nu, dit is voor mij geschreven.
Dan is dat zo, wees welkom, voel je vrij
Al is het niet fysiek, ik zal je steunen.
Want toen het nodig was, was jij er ook voor mij…….
Met hoopvolle groet,
Rietje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten