Lieve vrienden,
Eerst waren er niet genoeg beschermingsmiddelen, zoal desinfecterende gel, mondkapjes enz. Toen te weinig personeel bij de schaarse ic-bedden.
Eigenlijk was plotseling aan alles een gebrek, dacht men.
Bij mensen thuis puilden de kasten uit van het toiletpapier, groente conserven, pasta, aardappelpuree…. Je verzint het maar.
Men wist niet wat het virus precies deed en hoe het te behandelen.
Er werd gezocht naar een vaccin en dat werd uiteindelijk gevonden.
En nu, willen sommige mensen niet eens gevaccineerd worden.
Toch kun je ze over de streep trekken door te zeggen dat ze anders niet met vakantie kunnen.
Dus nu willen ze een geel boekje waar een stempel instaat.
Ergens heb ik nog wel het boekje, waarin staat tegen wat hoor vreselijke ziektes ik beschermd ben. Gele koorts. Levenslang werkzaam.
Maar ja, Covid staat er niet in. Hoeft ook niet.
Want mij is nog nooit naar een geel boekje gevraagd. Nergens.
En ik ben in 84 landen geweest. Echt.
Ik heb nu een foto van mijn vaccinatiebewijs in mijn telefoon.
En ik ga nergens heen.
Gewoon niet naar het buitenland. Helemaal geen zin in.
Maar heel veel mensen wel.
Ze staan in de rij voor hotels, restaurants, vliegreizen en gele boekjes.
En een stampij dat ze maken….
Misschien is mijn gele boekje wel geld waard.
Je weet het maar nooit.
Ik ga toch eens zoeken.
Hoewel? Geen idee waar te beginnen.
Heel lang geleden, dat ik het kreeg.
Zeker vijftig jaar geleden.
Waar zou ik het gelegd hebben? Nooit gedacht, dat ik het ooit nog nodig zou hebben.
Waar is mijn gele boekje???
Misschien wel naast Mien d’r feestneus.
Met hoopvolle groet en blijf gezond,
Rietje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten