Lieve vrienden,
“Vrolijk kerstfeest”, klonk het bij ons thuis.
Toen ik bij mijn schoonmoeder over huis kwam, moest ik opeens
“Zalig kerstfeest” zeggen.
Dat was Rooms.
Kreeg ik een por van mijn man, als ik het verkeerd zei.
Het woord “zalig”, komt in mijn vocabulaire niet voor.
Ja, als het over eten gaat....
Maar het kerkelijk “zalig”, jammer maar helaas.
Mijn vader hief nog weleens het glas aan tafel en sprak dan de legendarische woorden:
“Zalig zijn de vreetzamen”.
Maar ja, dat was mijn vader. Hij kon dat zeggen.
Aan het eind van het diner sprak de nicht, die net zo oud was als mijn moeder, dan de gevleugelde woorden:
“Heb ik me daar gans gegeten, twee handen boven op m’n pudding”.
terwijl zij hierbij haar handen bovenop haar volgegeten buik vouwde.
De lezende neef en nichten kunnen nu ongetwijfeld een glimlach niet onderdrukken. Wat een tijd!!!Wat een zootje, maar wat heerlijk.
Kerst.
Bij ons was het feest. Geen hoog feest, maar echt feest.
Zonder “zalige ”gezichten.
De dag eindigde, niet zelden, met een polonaise en “oh sabberiejosia”.
Of een heerlijke wals met die baaie rokken. Waarbij de dames met de dames door de kamer walsten.
Kerst is feest. Het feest van het altijd terugkerende licht.
Lampjes, muziek, lachen, vrolijk zijn en een heerlijke maaltijd met dierbaren.
En daarom zeg ik vandaag ook:
“Vrolijk Kerstfeest!”
Met hoopvolle groet en blijf gezond,
Rietje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten