Lieve vrienden,
De mist in haar hoofd
maakt de dagen zo wazig
Als nachten zo donker
en somber gekleurd
Ze weet het niet meer
maar dat kan ze niet zeggen
dus wordt ze maar boos
op al, wat er gebeurt
De mist in haar hoofd doet haar kinderen uitzien
naar een nachtkus van God
daar verlangt ZIJ zo naar
De mist in haar hoofd zal hun pijn dan verzachten
Zij zullen niet huilen
gesteund door elkaar
De mist in haar hoofd, ach het duurde wat jaren
Ze is bijna 100, geen Kerstmis, Nieuwjaar
Ze wil naar de hemel
daarom heeft ze gebeden
Ze wil weer bij hem zijn,
al sinds vijftig jaar.
Met hoopvolle groet en blijf gezond,
Rietje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten