Lieve vrienden,
De opruiming is begonnen. Al een poosje geleden. Maar nu in alle hevigheid.
De winkeliers, die het toch al zo moeilijk hebben doen hun spullen met hoge kortingen van de hand om toch nog wat centen binnen te halen.
Hoe vaak heb ik niet tegen mezelf gezegd, dat ik toch wel erge mazzel had met het koopje.
Een kledingstuk, dat ik absoluut niet nodig had, maar dat ik niet kon laten hangen, omdat het een koopje was.
Ook heb ik dikwijls wel mazzel gehad, door iets voor de halve prijs aan te schaffen en daar heel veel plezier van te hebben.
Maar al die koopjes hangen, staan en liggen nu in mijn kasten, garage, schuur en tuinhuis.
Het is niet alleen kleding hoor. Ook potten, vazen, decoratiemateriaal, enz.
Zo kan ik per seizoen mijn interieur veranderen.
Maar mijn makke is, dat ik niets weg kan doen.
Niet eens alleen maar omdat ik het zo jammer vind, maar ook omdat ik het fysiek niet kan.
Wat zou het een ruimte geven en opluchting. Niet alleen in mijn hoofd, maar ook in dat van man en kinderen.
Misschien maak ik er wel een goed voornemen van.
Maar ik beloof niks.
Want stel, ik heb het nog eens nodig...
Dan kan ik het blindelings pakken in mijn geordende chaos van koopjes.
Koopjes, die ik al dan niet, ooit nodig had.
En waarmee ik veel geld bespaard heb.
Hoewel?
Ik denk dat dat toch de verkeerde kant op denken is.
Afijn, jullie horen van de klap!
Met hoopvolle groet en blijf gezond,
Rietje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten