Assertiviteit

Lieve vrienden,

 

Bij het voortschrijden der jaren, word ik mij bewust van het feit, dat ik steeds minder zomaar laat gebeuren.

Hoe is het toch mogelijk dat leeftijdgenoten zich voortdurend in een hoek laten zetten. Zich laten kwetsen? 

 

Is dat uit respect voor degenen die hen kwetsen?

Ik noem het pure zelfkastijding.

 

Zo’n addertje dat langzaam in je kruipt. 

Totdat het je binnenste verwoest heeft en onherstelbare schade is ontstaan.

Dat laat ik niet meer gebeuren. Nooit meer.

 

Ik pantser mezelf, door het contact te verbreken.

Klaar is Kees.

Want op mijn leeftijd moet je je niet laten kwetsen. Door niemand.

 

Vreemd, ik denk dat deze karaktertrek in het sterrenbeeld zit. Steenbok.

Ik ken er meerdere en ze hebben het allemaal wel een beetje. 

Ze klimmen op hun rots. Ver weg van alles en iedereen. 

 

Mij gebeurt het niet meer.

Ik recht mijn kromme rug, voor zover dat lukt en keer degene die mij in een hoek drukken die kromme rug toe.

 

Maar dan moet hij zich wel als een addertje onder MIJN gras gedragen hebben. 

Zolang dat niet het geval is blijven we gewoon vriendjes. 

 

Waarom heb ik dit nou geschreven?

Gewoon om anderen, een goed voornemen aan te praten.

 

Zo aan het eind van het jaar, moet je de dingen op een rijtje zetten, die voor verbetering vatbaar zijn.

 

Assertiviteit!!!!

 

Kom voor jezelf op en pluk er de vruchten van.

Want zonder die, door anderen veroorzaakte stress, zal je je bewust worden van het mooie krachtige mens dat je bent.

Het mens dat gezien mag worden. Het mens, dat je bedoeld was te zijn.

 

Met hoopvolle groet en blijf gezond,

 

Rietje