Lieve vrienden,
Vannacht had ik een gekke gedachte. Ik herinner mij er flarden van.
Wij wilden een treinreis maken. Zomaar, ver weg naar Rusland.
Mijn koffer ging ik pakken en ik stopte er alleen maar warme kleding in. Daarbij vooral regenponcho’s, regenhoedjes en vuurwerkbrillen.
Ik wilde even een hoedje opzetten, maar het paste niet meer, want mijn haar, dat zo lang geworden was, had ik in een knot met een klem vastgezet. De haarpunten waren blonde slierten, maar dichtbij mijn hoofd was het haar grijs.
Mijn nagellak was uitgegroeid op mijn veel te lange nagels. Nog even een nagelknipper en een vijl. Ik zocht, maar vond het niet in de kast vol Ibuprofen en afgekeurde mondkapjes en potten kapucijners.
Plotseling realiseerde ik me dat ik nog kaarten op de bus moest doen met de tekst: Beterschap, houd moed....
Op de achtergrond hoorde ik Frans Halsema en Jenny Arean zingen: “Vluchten kan niet meer”.
Ik schrok wakker. Mijn hoofdkussen was vochtig.
Gelukkig, het was maar een droom.
Met hoopvolle groet,
Rietje Stelder
Geen opmerkingen:
Een reactie posten