Tuinplezier

Lieve vrienden, 

 

Eindelijk lekker weer. Niet heel warm, maar uitnodigend om een wandelingetje in de tuin te maken. Wandelingetje in de tuin? 

De meesten weten hoe mijn tuin eruitziet en dat ik daar een wandelingetje kan maken.Net een mooi ommetje voor mij. Een inspectierondje zak maar zeggen. 

 

De groene planten zijn geëxplodeerd en eindelijk zijn er wat bloemknoppen te bespeuren. Ik zie de Baardiris en de grote Papavers. 

Maar ook de uitgebloeide paardenbloemen. 

De beeldschone bollen gevormd door sprookjesachtige transparante steeltjes met aan het uiteinde een stervormig zaadje. 

De Engelse naam daarvoor is Dandelion. Paardenbloem!!!

 

Die naam vind ik bijna net zo sprookjesachtig als Foxglove. Vossenhandschoen. 

Bij ons wordt deze plant Digitalis of Vingerhoedskruid genoemd. Dat is toch een stuk minder mooi dan Foxglove. 

 

Wij hebben overal van die harde, nuchtere namen voor. 

Toon Hermans maakte ooit in een sketch het verschil duidelijk tussen un oeuf en een ei. Nou, zoiets bedoel ik dus. 

 

De Dandelion is best hoog in onze tuin en ik zou de kleinkonijnen er een groot plezier mee doen. Maar ik vind het niet erg als ze straks door de lucht vliegen. 

 

Want veel onkruid is pas een ergernis als het ongewenst kruid is. 

Wat dachten jullie van Fluitenkruid? 

Ook zo prachtig. Met de zoetige geur naast de blauweregen. 

 

Ooit zei iemand: 

“Het wilde peentje tiert hier welig”. 

Nou had ik al een kijkje op dat mens, maar toen kon ik haar wel slaan. 

 

Maar het wordt weer een bloeiende zomer, denk ik. 

 

Hou nou maar eens op over die tuin, hoor ik jullie denken. 

Nou, als het jullie niet aanstaat lezen jullie het toch niet? 

 

Ik heb er plezier van. 

 

Boshyacintjes, Blue Bells....

 

Met hoopvolle groet en blijf gezond, 

 

Rietje