Bucket List

Lieve vrienden, 

 

Enkele dagen geleden hoorde ik twee bejaarde mensen, tijdens een gesprek over reizen, 

steeds zeggen: “Dat komt op m’n bucketlist”. 

 

Zo bijzonder dat oude mensen nog zo een “to do “lijst hebben. Eeuwige optimisten zijn het volgens mij niet. Vreemd denkers. Dat dan weer wel. 

 

Ik vroeg aan mijn man of hij een bucketlist heeft. Hij zei dat hij er geen had. 

Ik ook niet. Echt, ik kan niets verzinnen. 

Zelfs niet eten in een heel bijzonder restaurant. 

 

Bij alles zeg ik: “Been there, done that”. 

Is dat raar? Misschien wel. 

 

Volgens onze zoon is IJsland fantastisch. 

Daar ben ik nog nooit geweest. 

Maar de voordelen wegen voor mij nooit op tegen de nadelen. 

 

Als ik plaatjes zie, heb ik al genoeg. Dan hoef ik er niet in levende lijven te zijn. 

 

Ik ben ook nog nooit op de Galapagos eilanden geweest of op Rottumerplaat. 

Ook totaal geen behoefte aan. Het trekt me niet en reizen vind ik eigenlijk verschrikkelijk. 

Dat heb ik genoeg gedaan. Mijn man ook. 

 

Ik vraag me weleens af of mensen die nog zoveel wensen hebben gewoon dood kunnen gaan. Hebben ze misschien alles wat ze in hun leven gedaan hebben, niet goed in zich opgenomen? Zijn ze tekortgekomen? 

 

En als ik dan zie, dat ze snoepjes, die over zijn van een maaltijd, samen met overgebleven volle kuipjes margarine in hun tas stoppen, vermoed ik dat het serieus aan mij ligt. 

Wegwerpbakjes van karton afwassen, omdat het zulke mooie bakjes zijn die je nog heel vaak kunt gebruiken???? Gelukkig was er iemand bij die zei, dat het WEGWERP bakjes waren en ze meteen verkreukelde. Het mooie deksel vouwde ze dubbel. “Zo! “Zei zij. 

 

Ik heb geen wensen. We hebben het goed, we hebben het heerlijk. 

 

Maar als ik dan toch één ding mag wensen is het dat ik even een poosje wakker mag worden en opstaan zonder pijn. Gewoon af en toe een paar dagen is ook goed. 

 

En nee, ik ben niet zielig en nee, ik ben niet ziek. 

Maar even een ochtend pijnvrij. Net zo pijnvrij als in de middag en avond. 

Gewoon een hele dag. 

 

Maar dat is niet voor op een bucketlist hè. 

Daar mogen alleen maar dingen op die je nog wilt ondernemen. 

 

Vooruit dan maar. 

Samen met mijn man en onze kleinzoon naar de sluizen van IJmuiden. 

Waar mijn man hem dan uit kan leggen hoe de sluizen werken. 

Zodat hij ademloos kan luisteren naar het verhaal van z’n Grootvader. 

Net zoals zijn vader zesendertig jaar geleden deed. 

 

En dat alles in de hoop dat hij het doorvertelt aan de generatie na hem en de generatie daarna en daarna. 

 

Met hoopvolle groet en blijf gezond, 

 

Rietje