Lockdownies

Lieve vrienden, 

 

Er is echt iets heel erg mis in ons land. 

Zoveel jongeren die in psychische nood zijn. 

 

Hoe kan dit? Hoe komt dit? Rara. 

Ik ben zo een ouderwetse Truus, die dan meteen denkt, dat het komt omdat beide ouders werken en ook de grootouders en ooms en tantes geen tijd hebben. 

 

Computers, gamen, blowen. Het gebeurt altijd. 

 

Maar als er geen liefde en aandacht is voor de kinderen dan gaat toch het mis. 

De thee met een biscuitje wordt gemist, lieve mensen. 

 

In der tijd, toen er nog kuilen waren, bestond er geen jeugdpsychiatrie. 

Toen waren het schoffies en er waren gestichten. 

En als je niet oppaste moest je naar de mossenknippenfabriek.

Daar kreeg je brood met zeep en moest je lucifersdoosjes maken. 

 

Maar meestal kwam het niet zover en ving de familie de kinderen op en kwam het wel weer goed met een beetje meer liefde en aandacht. 

 

Lieve opa’s en oma’s, hou een oogje in het zeil. Laat die camper even staan als ze je nodig hebben. 

 

En uh, als ze van school afkomen een sabbatical? Feesten, reizen? 

Werken met je luie sodemieter. Daar is nog nooit iemand slechter van geworden. 

Verdien je geld op een eerlijke manier. Met een leuk bijbaantje als bezorger bij Uber of zo. 

Kan allemaal op het scootertje. 

 

Echt zelf geld verdienen. Dan leer je er goed mee omgaan. 

 

Maar er is echt iets mis met ons land. 

Hoe zullen kinderen van deze generatie later genoemd worden? 

De lockdownies?

 

Ik hoop maar dat het snel weer goed komt. 

 

Met hoopvolle groet en blijf gezond,

 

Rietje