Lieve vrienden,
De merel in de boom zingt mij naar verre oorden.
Een naaldboombos langs strand en zee aan ‘t eind, richting het noorden.
De geur van zand en zee en hars kan mij heel erg bekoren.
Ik zoek een rustig plekje en de zee ruist in mijn oren.
Allang geleden was ik daar op het strand onder die bomen
Toen alles nog elastisch was en ik daar nog kon dromen.
Van verre toekomst en van rust als oudje met een hond
gezellig in de luwte, het beestje naast mij op de grond.
Het lot besliste anders en ik ben nu echt te stijf
Om met de hond te wandelen, ik ben een krom oud wijf.
Veel ouder echter dan ik dacht en rust heb ik allang
Gelukkig is mijn hoofd nog goed, om dooie dood niet bang
Maar als je in je dromen nog kunt denken als een kind
Dan ben je echt veel beter af, dan menig ander vindt.
Dan reis je in gedachten bij het schitterende lied,
naar strand en zee en naaldboombos en heb je geen verdriet.
Dan ben je vrolijk, blij van zin en houdt nog steeds meer moed
dan zuurpruimen vol sjaggerein en denkt:
“Ik heb het goed!”
Met hoopvolle groet en blijf gezond,
Rietje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten