Lieve vrienden,
Ons huis is honderd jaar geleden gebouwd in de stijl van de Amsterdamse school.
Door de vele bewoners is er van de originele details, zoal dat tegenwoordig heet, niet veel overgelaten. Maar toch, als je goed kijkt, zie je het terug.
Onze ruime hal met de bordestrap, de leuningen in originele staat.
De pilaren naast de voordeur en achter, onder het balkon.
Het enorme glas-in-lood raam op de overloop.
Ach en zo zijn er nog veel meer originele dingen.
En honderd jaar oud, betekent ook dat veel verouderd is. Wij ook, dus we laten het maar zo. Het past bij ons.
Beetje stoffig, beetje tuttig, maar we voelen ons er heerlijk bij.
In die tijd is ook een deel van de tuin aangelegd.
Dat betekent dat we een heerlijke volwassen tuin hebben, met hoge oude bomen.
Onbetaalbaar!
Die moderne tuinen, die zo lekker dicht gestraat zijn, lijken toch net begraafplaatsen.
Ik mis altijd de stenen waarop staat: Hier rust...
Dan denkt men dat dat minder werk is. Nou, onkruid groeit overal doorheen en bovendien heb je bij langdurig zware regenbuien dikwijls wateroverlast.
Zo jammer dat er zoveel groen verdwijnt.
Want ook in de nieuwbouwwijken zijn de tuinen dikwijls niet om aan te gluren.
Maar ja, smaken verschillen nou eenmaal.
Toch zou ik iedereen willen aanraden om eens een boom te planten.
Het brengt zoveel leven in de brouwerij.
De vogeltjes, insecten, de kleuren van het seizoen in de bladeren...
Groen is genieten!
Want je kunt naar een park gaan, maar dat is toch anders dan vanuit de kamer de vogeltjes af en aan te zien vliegen naar hun nest met broedsel.
Huis en tuin. Ik kan er geen genoeg van krijgen.
Flatje? Ook goed. Ieder z’n meug toch.
Eigenlijk wilde ik iets vertellen over de Amsterdamse school.
Maar dat komt nog wel.
Met hoopvolle groet en blijf gezond,
Rietje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten