Winterkost

Lieve vrienden, 

 

Eergisteren hingen we pinda-netjes en potjes pindakaas op, voor de vogeltjes en de muizen. 

Gisteren toen ik opstond en buiten nog de ochtendschemering mijn blik verduisterde, hoorde ik een vreemd geluid. 

Een soort tikken. En nog eens en weer een keer...

Een poosje later hoorde ik het opnieuw en maakte ik mijn man er attent op. 

“Dat zijn vogels”, zei hij.

“Geen muizen?” vroeg ik. Want jullie weten, een gruwel voor mij. 

“Nee hoor”.

 

Vanuit de kamer zag ik in de pruimenboom op het terras een stuk of vier kauwtjes zitten. Ik denk dat het een slopersbedrijf was. 

Arie de Beuker en Bram de Sloper, waren druk bezig om het netje te verramsjen. 

Vanaf de bovenkant hakt de een het stuk, zodat de ander de pinda’s er aan de onderkant uit kan pikken. 

Een teamwork van jewelste. Maar intelligent bedacht. 

 

Ik las laatst dat die vogels superintelligent zijn en dat bleek maar weer. 

De meesjes en vinkjes zaten keurig in een andere boom op hun beurt te wachten en pikten wat overgebleven was. 

De kleintjes kunnen nog wel in het potje met pindakaas kruipen, maar daar is ook al een flinke deuk in geslagen, door de grote jongens. 

 

Ze hadden duidelijk honger, want zo vlak na de nacht met vorst, zijn ze veel gewicht kwijtgeraakt met het warmhouden van hun lijfje, onder hun veren. 

 

Veel mensen hebben een hekel aan de kauwen, omdat ze de boel altijd meteen zo slopen. Dan zetten ze van die afzichtelijke plastic kauwen op de rand van het balkon. Nep kauwen, die echte kauwen af moeten schrikken. 

Maar het zijn ook levende wezens (net als de muizen) en als ze geen ander voer kunnen vinden, moeten wij voor ze zorgen. Vinnik

 

Ik kan in ieder geval genieten van de kwetterende slopers. 

Het vernuft waarmee ze te werk gaan vind ik heel bijzonder. 

En zonder gebruiksaanwijzing hè. 

 

Heerlijk, mijn gevleugelde vrienden. 

Alleen vraag ik me af, waar de merels zijn. 

Ze zullen toch geen slachtoffer geworden zijn van het Usutu virus, de uit Afrika overgekomen merelgriep, verspreid door muggen? 

Ik zie ze namelijk nergens. Het zal toch niet? 

Maar ze komen vast weer terug. 

Want nog even en ze zullen me weer wakker moeten zingen. 

Zonder het gezang van de merel wordt het toch geen voorjaar? Voor mij niet in ieder geval. 

 

Met hoopvolle groet en blijf gezond, 

Rietje