Lieve vrienden,
Daarnet zag ik een foto van de vuilniswagen van vroeger.
Een lachende man met een wit schort voor en een ratel in de hand,
hing half uit de deuropening.
Ik weet het nog goed.
Als je de ratel van de vuilnisman aan het begin van de straat hoorde, bracht je de zinken vuilnisbak naar de straat en als hij geleegd was, zette je hem weer binnen.
Niks vuilnisbakken langs de straat, niks ondergrondse containers voor de plastic vuilniszakken.
Onder in de zware metalen bak lag een krant, om het vocht te absorberen.
De vuilnisman kwam veel vaker dan nu.
Ook de asladen werden in de vuilnisbak leeggegooid.
Ach wat een tijd.
Daarna werd de straat keurig geveegd of geschrobd.
Alles werd toen goed schoongehouden.
Lege flessen werden weggebracht en hergebruikt.
Met proppen krantenpapier werden de ramen nagewreven,
maar ook groenten en vis werden in een oude krant verpakt.
Want plastic bestond nog niet.
Zelfs de papieren boterham zakjes werden soms hergebruikt.
We hadden minder afval.
Augurken kochten we los bij de zuurman.
Melk in een kan.
Om het brood zat een stuk papier waar je het vast moest pakken.
Sinaasappels gingen los in het boodschappen netje.
Een nieuwe houten tandenborstel zocht je uit een grote mand.
Dan moest hij eerst twee uur uitgekookt worden.
Want wie had die borstel al in z’n handen gehad?
Nu zie je bergen afval naast de containers liggen.
De zakken stukgescheurd door meeuwen, katten, vossen of ratten.
Mensen zijn nog steeds in de overtuiging dat brood voor de vogeltjes is.
Maar het is voor de ratten mensen. Heus.
Het ongedierte rukt op. Steeds vaker zie je de beesten gewoon lopen.
Af en toe een vos in de straat?
Tamelijk gewoon hoor. Van al mijn buren zijn de kippen afgeslacht door Reinaert.
Wat properheid betreft, verlang ik wel eens terug naar de geur van Lodaline en opgeklopte Sunlight zeep.
Maar ja, toen was alles nog simpel.
Geluk was heel gewoon, zegt men.
Maar ook die tijd had zo z’n problemen hoor.
Ik verheerlijk het niet, maar de goede herinneringen zijn gelukkig gebleven.
Een mens was blij met weinig.
Maar uitkleden voor de kachel en dan rennend naar je steenkoude bed met een kruik tegen je buik gedrukt? De bloemen vanbinnen op de ramen?
Dat wil ik echt niet terug.
Dan is de CV of de vloerverwarming toch een zegen.
Met hoopvolle groet en blijf gezond,
Rietje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten