Leerachterstand

Lieve vrienden, 

 

Als eersten gaan bij versoepeling van de regels de scholen weer open. 

Want anders lopen de kinderen te veel achterstand op en worden tere kinderzieltjes misschien beschadigd. 

 

Wie bepaalt wat deze achterstand is? 

Ooit heeft iemand verzonnen, wat een kind moet leren op school en de tijd die daarvoor staat. 

 

Volgens mij is dat een enorme misvatting. 

En zeker in de tegenwoordige digitale tijd. Lezen en schrijven is belangrijk. 

Rekenen al iets minder. Daar zijn immers rekenmachientjes voor? 

Desnoods telramen. 

Maar wie bepaalt op welke leeftijd een kind de vastgestelde kennis moet beheersen? 

 

Tegenwoordig krijgen de kinderen veel minder aandacht dan vroeger. 

Als baby al, gaan ze naar de opvang. 

Vroeger zaten ze bij een grote zus, tante of bij opoe. 

De vaders en moeders vonden het leuk om kennis over te dragen. 

Nu is daar geen tijd meer voor. 

Toen ik naar de lagere school ging, op zesjarige leeftijd, kon ik al lezen, schrijven en rekenen. 

Gewoon thuis geleerd, van mijn zus en mijn vader. Waren die hoogopgeleid? 

Welnee. 

Op school verveelde ik me kapot, want ik wist het allemaal al. 

Dan mocht ik boodschappen halen voor de juf of andere klusjes doen. 

Dat vond ik leuk. Leerde ik betalen en dat soort dingen. 

Een vorm van sociale vaardigheid. 

Al die dingen nam ik mee. Want ook dat is leren. 

We speelden buiten en haalden kattenkwaad uit. 

We leerden rekenen met knikkeren, met hinkelen. 

Levenslessen. 

 

Natuurlijk ben ik blij met mijn schoolopleiding. 

Maar het is zoveel belangrijker dat ik al vroeg leerde om de krant te lezen, 

Naar de radio te luisteren. Grote mensen dingen te doen. 

Ik heb daar toch een redelijke algemene ontwikkeling aan overgehouden. 

Ik heb een breder beeld gekregen door mijn opvoeding met veel zakenmensen, 

maar ook bouwvakkers over de vloer. 

 

Hoogopgeleid en ook nog hoogbegaafd (gaat niet over mij), betekent niet dat iemand dan een goede algemene ontwikkeling heeft. 

Ik zie het om mij heen. 

 

Ik hoor mijn zoon nog zeggen: 

“Was ik maar de bouw ingegaan”, als hij vanuit het raam van het ziekenhuis de nieuwbouw gadegeslagen had. 

Zo interessant vond hij het, om te zien hoe zoiets gemaakt werd. 

 

Maar leerachterstand??? 

 

Ik denk dat kinderen eerder achterstand oplopen door zich van alles op de mouw te laten spelden door YouTube filmpjes. Omdat de ouders het niet aan ze kunnen leren. Misschien wel omdat ze de taal niet machtig zijn? 

 

YouTube kijken is ook een vorm van leren. 

Want met YouTube heb ik de klok gerepareerd, de waakvlam van de gashaard aangestoken, een gevalletje waterschade aan een tafel opgelost. 

 

Als ik nu moest kiezen, ging ik iets met mijn handen doen. 

Want waar vind je tegenwoordig nog een goeie timmerman? 

Die wat zijn ogen zien, met zijn handen maken kan? 

Ze zijn niet te vinden. 

 

Achterstand omdat de scholen een poosje gesloten zijn? 

 

Ik geloof er niet in. 

 

Met hoopvolle groet en blijf gezond, 

 

Rietje