Lieve vrienden,
Gisteren gingen we een Nieuwjaarsborrel rondbrengen bij leden van onze vereniging in Noord-Holland. Mijn man en ik. Gewoon aanbellen en afgeven.
Een rondje door onze provincie in deze lockdown tijd.
Met mooi weer rijden we dat wel vaker. Maar dan langs dorpen. Nu erdoorheen.
Na de lunch startten we in de Rijp en vervolgens via de Noordoostelijke richting, weer naar het Westen.
Gelukkig was het droog.
En het was een mooi rondje.
Eigenlijk met best veel verkeer op de weg. Meer dan ik gedacht had.
De talrijke industrieterreinen die we passeerden, waren echt uitgestorven.
Een triest gezicht en symbolisch voor deze tijd en de aanblik van alle gesloten winkels, went maar niet.
De verschillende dorpen waren nog niet helemaal ontdaan van de kerstversieringen en ik moet zeggen, dat ik toch genoten heb.
Het toch immer toeristische de Rijp, was prachtig. Eindelijk kon ik het beroemde raadhuis eens goed bekijken. We konden zelfs even stoppen, voor de deur.
Het dorp was zo stil en met clusterverlichting aan de hekken, sprookjesachtig.
Sommige dorpen met vroeger slechts lintbebouwing, worden nu volgebouwd met nieuwe huizen. Niet meer in een lint geplaatst. Dat vind ik wel jammer.
We staken door naar de kust. Ook nu nog was het best druk bij het klimduin in Schoorl. Bij een take-away tentje stond een groep hangjongeren.
Zonder mondkapje. Het was weliswaar buiten, maar niemand hield afstand.
Niet eens een halve meter.
We reden weer terug naar onze eigen woonplaats en waren pas na vijven thuis.
Als je zo een rondje maakt, merk je pas wat je mist.
Even een kopje koffie, een toilet…De gezellige, maar ook noodzakelijke dingen zijn even niet beschikbaar.
Geen wonder dat ik een rij zag staan bij het benzinestation.
Wij konden het gelukkig ophouden, maar ook hiervoor geldt de regel:
Nood breekt wetten!
Maar dan is er koffie. Niet van een take-away, maar lekker uit de eigen machine. Want we willen wel weg, maar op deze manier is er niks aan.
Met hoopvolle groet en blijf gezond,
Rietje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten