Natura Artis Magistra

Lieve vrienden,

 

Artis, de leeuwen moeten weg.

Het verblijf van de leeuwen staat op mijn netvlies en in mijn geheugen gegrift.

 

Als jong meisje, had ik een abonnement op Artis. Voor een bepaald bedrag mocht je er altijd naar binnen. Met een tramkaart op zak zwierf ik daar nog weleens rond.

 

Schuin tegenover de leeuwen, zat altijd een man te tekenen.

Op een dag vroeg hij, of hij mijn portret mocht tekenen. 

Gewoon op een papiertje van zijn blocnote.

Het is goed gelukt en ergens in mijn tekeningen-map heb ik het bewaard. 

Gewoon een velletje van een blocnote. 

Het zit toch zeker al 55 jaar, misschien zelfs langer in mijn map.

 

Het tekenen van de man intrigeerde mij en ik vroeg hem, of ik met hem mee mocht tekenen. Zomaar schuin tegenover de leeuwen, zaten we dan samen te schetsen. We zeiden weinig tegen elkaar, maar waren beiden blij met elkaars gezelschap. 

Hij gaf mij af en toe wat aanwijzingen voor mijn schetsen en soms droomde ik weg met mijn blik gericht op het leeuwenverblijf.

 

Eigenlijk vond ik het zielig. Die grote wilde beesten op zo een kleine ruimte heen en weer lopend. Ook de zwarte panter vond ik sneu. Steeds maar van links naar rechts en weer terug zwalkend. De beesten verveelden zich kapot.

 

Een paar jaar geleden was ik uitgenodigd voor een bezoek aan Artis.

Jaren was ik er niet geweest. Zoveel zaken zijn veranderd. 

De meeste verblijven herkende ik niet meer. 

Maar het leeuwenverblijf was nog hetzelfde.

Nog steeds vind ik het zielig.

 

Een groot ruim verblijf zou voor de beesten een zegen zijn. Maar ja, geen centen.

Crowdfunding-acties zijn gestart en het zal vast wel goed komen. Want ik heb altijd de indruk, dat zulke berichten in het nieuws komen om geld in te zamelen.

 

Het lijkt mij een goed idee, als de ING, je weet wel, die bank met de leeuw als logo, het bedrag aftikt. Geld genoeg, denk ik.

 

Maar ja, wie ben ik.

Ik ben de bejaarde vrouw, die als jong meisje zat te tekenen, schuin tegenover de leeuwen.

Het meisje, dat daar startte met het tekenen. Een hobby, die altijd bij me gebleven is.

 

Ik vraag me af hoeveel mensen begonnen zijn met het tekenen in Artis.

 

De plek nodigt daartoe uit. Mij in ieder geval wel.

 

“Natura Artis Magistra”

 

De natuur is de leermeesteres van de kunst.......!

 

 

Met hoopvolle groet en blijf gezond,

 

Rietje