Lieve vrienden,
Vlieg met me mee naar de regenboog, Rainbow…zong een Nederlandse tv bekendheid jaren geleden.
Het was de afgelopen week Pride week. De week voor de erkenning van de LHBTIQ-beweging.
Houd me ten goede, ik heb niets tegen wie of wat dan ook.
Het maakt me niets uit wat iemands huidskleur, seksuele geaardheid, godsdienst, of wat dan ook is. Het gaat niet om de buitenkant, maar om de binnenkant.
Ik vind het vreselijk als iemand op straat mishandeld wordt, om wat voor reden dan ook.
Mensen moeten met hun handen en voeten van een ander afblijven.
Binnenshuis of buiten.
Er wordt niemand zomaar mishandeld. Geen mensen, geen beesten, niks niet.
Volgens mij heb ik weleens verteld, dat wij nog geen wesp doodmeppen.
En nee, ook geen muggen.
Dat gebeurt gewoon niet in ons huis of door onze handen.
Wij hebben respect voor alles wat leeft.
Nu was er dus de Pride week.
En dat is een feest.
Ik vind het prima.
Het maakt me helemaal niets uit hoe of wat mensen zijn.
Er is nu ter gelegenheid van de Pride, opeens ook een top tien van homo boeken.
En daar gaat bij mij het licht uit.
Waarom willen deze mensen met een LHBTIQRSITUVWXIJZ een eigen boeken top tien???? Waarom willen ze erkenning vragen door zich te onderscheiden van anderen?
Ze willen gelijkgesteld worden en toch willen ze homo of lesbienne genoemd worden.
Ik begrijp dat niet. Wat een lariekoek. Ik vind het ridicuul. Maar dan ook echt.
Ik heb meerdere homoseksuele vrienden en kennissen.
Ze zijn voor mij niet anders dan andere mensen. Maar op het moment dat ze gek gaan doen in het openbaar, zijn ze wel anders. Dan heb ik het niet over kussen of hand in hand lopen.
Nee, in je blote gat op een boot staan. Want dan ben je anders. Echt anders.
Iedereen moet voor zichzelf weten wat hij doet. Maar als je je niet normaal gedraagt, moet je ook niet denken, dat anderen dat normaal vinden.
Juist door aandacht te trekken ben je “anders”.
Doe gewoon, dan doe je gek genoeg.
Dan vindt iedereen je gewoon en zal je ook niet anders behandeld worden.
Is het jullie trouwens ook al opgevallen dat de Pride steeds meer letters krijgt?
Nog even en mijn man en ik worden toegejuicht als we samen op een bootje door de grachten varen. Want dat wordt het nieuwe “Niet Normaal”.
Het zal allemaal wel. Gelukkig kan ik er nog steeds om lachen.
Want met een glimlach om de mond blijf je knapper en gezond.
Hartelijke groet,
Rietje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten