Lieve vrienden,
Vrijdag had ik een diner met vrienden.
De broer van mijn vriendin, met die toffe achternaam, was mijn tafelheer.
Hij deed mij een nieuwe naam voor een dagelijks blog aan de hand.
“Riedicuultjes”. Deze kan ik toch niet zomaar aan mijn neus voorbij laten gaan?
Dus www.Lariekoekjes.com wordt www.Riedicuultjes.com
Vroeger, in de tijd van de penvrienden begon ik een brief altijd met:
Lieve, hoe gaat het met jou?
Met mij gaat het goed.
Momenteel bevind ik mij in….
Ach ja, dat waren nog eens tijden. Toen gaf je een vriend nog keurig een hand met een hoofdknikje. Dat is er tegenwoordig niet meer bij. Wat een land, wat een wereld, wat een tijd….
Nou, het ijs is gebroken, zak maar zeggen.
Ik mis jullie reacties. Ik mis het schrijven.
Na een drukke periode met ziekigheid in de naaste vriendenkring en grootmoeder worden van een wolk van een kleinzoon, zie ik het weer een beetje zitten om mijn verhaaltjes te herstarten.
Vast niet meer dagelijks, maar toch….
Hopelijk hebben jullie er weer plezier in.
Niet omdat het moet, maar omdat het kan.
Als het kan, komt er weer een verhaaltje van mij, via de mail of via de app. Of gewoon online.
Het zomerweer waar je herfstkriebels en najaarsjeuk van krijgt, houdt ons toch grotendeels aan huis gebonden.
Dus we gaan het weer doen.
Maar alleen als ik plaatsvervangende transpiratie heb hè. Oftewel inspiratie.
Als ik dan mijn inspiraties met jullie deel, is het toch een transport van inspiratie via de blog. Geen rode oortjes, maar een lichte transpiratie.
Wat weten jullie trouwens van de QR-code op de Corona Check app?
Hebben jullie hem al? Ik wel. Hij is nog niet gebruikt. Maar dat gaat gebeuren. Echt.
Zo!
De kop is eraf.
De nieuwe blogs zal ik voortaan eindigen met de nieuwe dooddoener:
Met een glimlach om de mond, blijf je knapper en gezond!
Hartelijke groet,
Rietje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten