Lieve vrienden,
Toen we vrijdag ons wekelijks rondje Deli-shoppen deden, reden we in een wat noordelijker gelegen dorp, over onze favoriete weg.
De weg loopt midden door een bos.
Aan beide kanten stonden hoge bomen, in de mooiste herfsttooien.
Terwijl we daar reden probeerde ik in mijn hoofd, de kleuren een naam te geven.
Kastanjebruin, roestbruin, okergeel, brons, purper, magenta, mauve, paars
Olijfgroen, saliegroen, limegroen, lindegroen, grijsgroen, mosgroen.
Wat een kleuren zijn er toch. Nu noem ik niet eens de primaire kleuren, maar de afgeleide kleuren, die meestal van schilders een naam gekregen hebben. Vernoemd naar het onderwerp van het schilderij.
De warme herfsttinten waarbij ik me zo gelukkig, verwarmd en comfortabel voel.
Ook in huis zijn dit wel mijn kleuren. Daarmee richt ik graag mijn huis in.
Wat ben ik blij, dat ik kleuren kan benoemen en niet kleurenblind ben.
Want dan zie je het verschil tussen camel, zand, beige, taupe, kiezel, en lichtgrijs helemaal niet.
Stuur een kleurenblinde voor een paar beige sokken naar de winkel en hij weet het niet.
Maar voor mijn ogen is het een paradijs tussen de kleurige herfstbomen en dan heb ik het nog niet eens over de kruidige geuren, ontstaan uit een mengsel van vermolmd hout, schimmels en rottend blad. Een zacht briesje en de blaadjes dwarrelen naar beneden.
Soms plakken ze tegen de autoruiten aan en vormen ze een omlijsting voor het prachtige, levende schilderij, dat herfst heet.
Een wandeling door het knisperende afgevallen blad, tovert blossen op de wangen.
Heerlijk, kaarsjes aan, uurtje eerder donker en dan maar eens een lekker glaasje Moscatel de Setúbal erbij.
Stukje pittige kaas. Wat kan een mens zich nog meer wensen bij het haardvuur.
Nog geen tijd voor een glaasje?
Dan maar een lekker kopje koffie met een stukje gevuld speculaas.
De kruidige smaak verwarmt de buik en brengt je vanzelf in een warme herfstsfeer.
Heerlijk... Herfst, mijn favoriete seizoen!
Met hoopvolle groet en blijf gezond,
Rietje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten