maandag 1 juni 2020

Vliegende mieren

Lieve vrienden,

Het was zaterdag voor Pinksteren. Opeens, zomaar uit het niets, waren ze er. Vliegende mieren. 

Vroeger, op ons vorige adres, zag ik opeens overal ramen gesloten worden. Mijn buurvrouwen waren altijd iets alerter dan ik. Net alsof er omgeroepen was: Sluit deuren en ramen! Dan wist ik meteen: vliegende mieren. 

Wat gebeurt er als de mieren omhoogvliegen, terwijl ze zomaar opeens vleugels hebben gekregen? Red Bull? Geeft je vleugels, weet je wel. En uh, zoet genoeg om mieren te lokken. Maar dat zal het niet zijn. 

De jonge prinsessen zijn de eersten die uitvliegen om als koningin een nieuwe kolonie te stichten. Meestal op een mooie,broeierig warme dag. Daarin geef je ze geen ongelijk hè? 

De opgewonde mannen vliegen er als een gek achteraan, in de hoop hun bijdrage te kunnen leveren bij het stichten van de nieuwe kolonie. 
Allemaal tegelijk vliegen ze weg, om een klein stukje verderop weer naar beneden te vallen. Dit noemt men de bruidsvlucht. 

Dronken van opwinding zijn ze en de fragiele vleugels, breken soms af, waardoor de arme wellustige mieren ergens crashen en het leven laten. 
Jammer genoeg, wordt de man niet eens bedankt voor zijn bijdrage en valt hij na het verrichten van de daad, meteen dood neer. 

De koningin heeft tijdens de bruidsvlucht zoveel zaad ontvangen, dat ze de rest van haar leven eitjes kan bevruchten. 
De vliegende mieren zijn ook een delicatesse voor de vogels, die zich in hun vlucht de versnapering goed laten smaken. 
Gelukkig zijn er zoveel mieren uitgevlogen, dat er nog velen overblijven om een nieuwe kolonie te stichten. 

Al zeg ik nu gelukkig, mijn vrienden zijn het niet en uit de overlevering heb ik nog een Vapona pen waarmee ik met bijna sadistisch genoegen, een streep zet. Want mieren transporteren ook bacteriën en wanneer een mier over ons voedsel of door de suikerpot gelopen is, kun je daar ziek van worden. Mieren zijn luisjesmelkers. Ze melken de bladluizen, want ze helpen luizen van de overtollige, uit mijn planten gezogen, nectar af. En verder zijn ze de doodgravers in de insectenwereld, want ze verwijderen alle dode insecten. 

Nuttig of niet, ik houd ze graag buiten. Bij de achterdeur trek ik de grens met mijn oude pen. Tot hier en niet verder. 
En ik houd me aan de regels van mijn vroegere buurvrouwen. Vliegende mieren? 
Sluit deuren en ramen!

Met hoopvolle groet, 

Rietje Stelder

Geen opmerkingen:

Een reactie posten